ลัทธิบูชามหาเทพ (จีน: 拜上帝教; พินอิน: Bài Shàngdì Jiào) เป็นขบวนการทางศาสนาซึ่งหง ซิ่วเฉฺวียน (洪秀全) ก่อตั้งขึ้น โดยอ้างอิงการตีความศาสนาคริสต์อันแปลกประหลาดของเขา ประกอบกับความเชื่อในศาสนาพื้นเมืองจีน ศรัทธาแบบช่างตี้ (上帝) และประเพณีทางศาสนาแบบอื่น ๆ[1]ตามหลักฐานทางประวัติศาสตร์ หง ซิ่วเฉฺวียน ได้อ่านแผ่นพับศาสนาคริสต์เป็นครั้งแรกใน ค.ศ. 1836 ในคราวที่เขาได้สำเนาหนังสือเรื่อง เฉฺวียนชื่อเหลียงหยัน (勸世良言; "พระวจนะแนะโลก") ของเหลียง ฟา (梁發) เขาอ่านหนังสือคริสต์คร่าว ๆ และออกไปสอบขุนนางเป็นครั้งที่สามของชีวิตใน ค.ศ. 1837 แต่สอบตก จากนั้น เขาอ้างว่า ได้เห็น "นิมิต" ประหลาดบางอย่าง ครั้น ค.ศ. 1843 เขาไปสอบขุนนางเป็นครั้งที่สี่ ก็สอบตกอีก เขาจึงอ่านหนังสือคริสต์ที่ได้มาอีกครั้งอย่างถี่ถ้วน และเชื่อว่า เป็นกุญแจไขความนัยแห่งนิมิตนั้น เขาตีความว่า นิมิตบ่งบอกว่า เขาเป็นบุตรของพระเทพบิดร และเป็นน้องชายของพระเยซู ทั้งสองพระองค์เสด็จมาสั่งสอนให้เขากำจัดมารให้สิ้นไปจากโลก[2][3][4][5][6][7][7][8]