ลุดตี่ เป็นอาหารว่างของไทยอย่างโบราณชนิดหนึ่ง ปัจจุบันยังปรากฏอยู่ในสำรับอาหารงานบุญของชาวไทยมุสลิมแถบคลองบางหลวง ฝั่งธนบุรี กรุงเทพมหานคร[1] และพบในกลุ่มชาวมุสลิมย่านหัวแหลม จังหวัดพระนครศรีอยุธยา[2] มีลักษณะเป็นแป้งสีเหลืองแผ่นกลมคล้ายโรตี รับประทานเคียงด้วยการห่อเข้ากับแกงไก่ หรือแกงเขียวหวานเนื้อ[3] บางแห่งรับประทานเล่นเป็นขนมใส่ไส้สังขยาหรือไส้เค็มที่ทำจากกุ้ง ก็จะเรียกว่า ขนมกลอก หรือ แป้งกลอก[2]ลุดตี่เป็นหนึ่งในอาหารไทยที่ปรากฏใน กาพย์เห่เรือชมเครื่องคาวหวาน พระราชนิพนธ์ในพระบาทสมเด็จพระพุทธเลิศหล้านภาลัย ความว่าตัวแป้งลุดตี่ทำจากแป้งข้าวเจ้า ที่มาจากข้าวสารแช่น้ำหนึ่งคืน ก่อนนำไปโม่เจือน้ำ แล้วนำแป้งที่ได้ไปผสมกับไข่ไก่ ใส่สีเหลืองที่ได้จากหญ้าฝรั่นหรือผงขมิ้น จากนั้นนำแป้งที่ผสมแล้วไปหยอดลงบนกระทะ กลอกแป้งให้เป็นแผ่นกลม รอจนแป้งสุกจึงนำขึ้นจากกระทะ[2]ปรกติลุดตี่จะรับประทานคู่กับแกงไก่หรือแกงแดง จะเรียกว่า ลุดตี่จิ้มคั่ว หรือ ลุดตี่หน้าไก่แกง ประกอบไปด้วยเนื้อไก่, หอมแดง และกระเทียมชิ้นเล็ก ๆ อย่างละเท่า ๆ กัน เข้าเครื่องแกงและเครื่องเทศอย่างแกงมัสมั่น เพียงแต่ไม่ใส่มันฝรั่ง เมื่อจะรับประทาน ก็จะแผ่แป้งลุดตี่ออกแล้วใส่แกง โรยผักชีสดและพริกชี้ฟ้าแดงพอชม ห่อม้วนเป็นคำพอรับประทาน[2] หากรับประทานลุดตี่เป็นของหวาน จะเรียกว่า แป้งกลอก หรือ ขนมกลอก มีสองไส้ คือไส้หวาน เป็นสังขยาที่ทำจากไข่เป็ดกวนกับน้ำตาลปึก กับไส้เค็ม ที่ทำจากกุ้งสับ ผัดกับรากผักชี กระเทียม และพริกไทยโขลก ใส่มะพร้าวขูด มันกุ้ง โรยด้วยใบมะกรูดหั่นฝอย ก่อนห่อกับแป้ง จะใส่ถั่วงอกลวกรองก้นเอาไว้[2]