กองทัพประชาชนยูโกสลาเวีย (1991-1992) สาธารณรัฐโครเอเชีย Veljko Kadijević (1991-1992) ฟรานโย ตุดมัน
อันเต โกโทวีนา
กัย์โก ซูชักสงครามโครเอเชีย หรือ สงครามประกาศอิสรภาพโครเอเชีย เป็นสงครามที่เกิดขึ้น เมื่อสมัชชาโครเอเชีย ต้องการเอกราชโครเอเชีย โดยมูลเหตุมาจากในที่ประชุมพรรคคอมมิวนิสต์ยูโกสลาเวียดุเดือดสุด ๆ สมัชชาเซอร์เบียและสมัชชาโครเอเชียโต้เถี่ยงกันในสภาโดยสมัชชาเซอร์เบียใช้อำนาจทั้งหมดขัดขวางการขึ้นมีอำนาจของประธานาธิบดียูโกสลาเวียที่มาจากชาวโครแอท ทำให้ทางสมัชชาโครเอเชียจึงเดินออกจากสภาไป ทางสมัชชาจัดการชุมนุมเรียกร้องให้ประชาชนมาชุมนุมซึ่งผลตอบรับค่อนข้างสูง ชาวโครแอทต้องการเอกราชโครเอเชีย ทำให้เกิดการปะทะกับตำรวจและผลลัพธ์จมลงด้วยสงคราม โดย นายทหารยูโกสลาเวียที่เป็นชาวโครแอทได้รวบรวมอาวุธเพื่อประกาศเอกราช ในวันที่ 31 มีนาคม ค.ศ. 1991 กองทัพยูโกสลาเวีย ยกพลบุกโครเอเชีย แม้จะได้รับการคัดค้านจะสมัชชาบอสเนีย แต่กองพลยูโกสลาเวียก็เคลือนพล ทหาร ประชาชน ชาวโครแอทที่ถูกปราบปราม ขณะที่ชาวเซิร์บในโครเอเชียก็ไก้ประกาศตั้งประเทศ สาธารณรัฐเซิร์บกรายินาซ้อนทับโครเอเชีย ในวันที่ 5 เมษายน ค.ศ. 1992 ยูโกสลาเวียล่มสลายเมื่อสมัชชาบอสเนียและสมัชชาเซอร์เบียขัดแย้งแตกคอกัน และจบลงด้วยสงครามกลางเมืองยูโกสลาเวีย กองทัพยูโกสลาเวียที่มาจากเซอร์เบียและบอสเนียจึงล่าถอยกลับประเทศ เหลือไว้กำลังชาวเซิร์บในโครเอเชียซึ่งได้รับการสนับสนุนจาก เซอร์เบียและมอนเตเนโกร ซึ่งฝ่ายชาวเซิร์บอ่อนแอลงอ่อนแอลงทุก ๆ วัน เนื่องจากเป็นแค่กองกำลังขนาดเล็ก ๆ ขณะที่โครเอเชีย ขยายและพัฒนากองทัพในช่วงปี ค.ศ. 1995 ทหารบอสเนียได้ยกพลเข้าโครเอเชียเพื่อร่วมต่อสู้กับโครเอเชียเพื่อปราบปรามกองกำลังของสาธารณรัฐเซิร์ปสกาที่มาทำสงครามในโครเอเชีย ทหารบอสเนียสามารถเอาชนะ และยึดครองจังหวัดปกครองตนเองบอสเนียตะวันตกกลับมาเป็นของบอสเนียได้อีกครั้ง รวมถึงปราบปรามกลุ่มกบฎเซิร์บบอสเนียในโครเอเชียได้ จุดจบของสงครามเกิดขึ้น ในวัน 11 พฤศจิกายน สาธารณรัฐเซิร์บกรายินา ยอมจำนน หลังจากที่เนโทโจมตี กลุ่มประเทศชาวเซิร์บไม่ว่าจะเป็น สาธารณรัฐเซอร์เบียกราจีนา , เซอร์เบียและมอนเตเนโกร , เรปูบลิกาเซิร์ปสกา