สัพพัญญู[1] (บาลี: สพฺพญฺญู) หรือ สรรเพชญ[2] (สันสกฤต: สรฺวชฺญ) แปลว่า ผู้รู้ทุกสิ่งทุกอย่าง ผู้รู้ทั่ว คือรู้สิ่งทั้งปวงอย่างสัมบูรณ์ ทั้งในอดีต ปัจจุบัน และอนาคต[3]ในคติเทวนิยมมักใช้คำนี้เป็นเนมิตกนามของพระเป็นเจ้า เพราะเชื่อว่าพระองค์ทรงคุณลักษณะเช่นนั้น และเรียกคุณลักษณะนั้นว่า สัพพัญญุตา ส่วนศาสนาอเทวนิยม เช่น ศาสนาพุทธใช้หมายถึงพระพุทธเจ้า และศาสนาเชนใช้หมายถึงเกวลิน