หลี่ฉือจี้ (
พินอิน: Lǐ Shìjì;
เวด-ไจลส์: Li Shih-Chi , 594 – 31 ธันวาคม 669) ชื่อรอง
เหมากง (
พินอิน: Màogōng;
เวด-ไจลส์: Mao-kung) เมื่อสิ้นชีวิตได้รับบรรดาศักดิ์เป็น
อิงเจิ้งอู่กงหวัง (
พินอิน: Yīng Zhēnwŭ Gōng;
เวด-ไจลส์: Ying Chen-wu Kung) แม่ทัพชาวจีนในช่วงต้น
ราชวงศ์ถัง แต่เดิมเขามีนามสกุลว่า
สฺวี ทำให้เขามีชื่อเดิมว่า
สฺวีฉือจี้ (
พินอิน: Xú Shiji;
เวด-ไจลส์: Hsu Shih-Chi) ต่อมา
จักรพรรดิถังเกาจู่ ปฐมจักรพรรดิแห่งราชวงศ์ถังได้พระราชทานแซ่
หลี่ อันเป็นนามราชสกุลของราชวงศ์ถังให้แก่สฺวีฉือจี้ทำให้เขาเปลี่ยนชื่อเป็นหลี่ฉือจี้แต่ในบางครั้งผู้คนก็เรียกเขาว่า
สฺวีเหมากง (
พินอิน: Xú Màogōng ชื่อที่นำสกุลเดิมกับชื่อรองมารวมกัน)ต่อมาในรัชสมัย
จักรพรรดิถังเกาจง เขาเป็นที่รู้จักในนาม
หลี่จี้ (
พินอิน: Lǐ Jì) เพราะคำว่า
ฉือ ไปพ้องกับคำว่า
ซื่อ ที่อยู่ในคำว่า
หลี่ซื่อหมิน อันเป็นพระนามเดิมของ
จักรพรรดิถังไท่จง จึงต้องตัดคำว่าฉือออกแต่เดิมหลี่ฉือจี้เป็นแม่ทัพของ
หลี่มี่ ผู้นำกบฏในช่วงปลาย
ราชวงศ์สุย ต่อมาหลี่ฉือจี้ได้เกลี้ยกล่อมให้หลี่มี่ยอมแพ้ต่อกองทัพถังจักรพรรดิเกาจู่จึงพระราชทานแซ่หลี่อันเป็นนามราชสกุลให้แก่เขาจากนั้นหลี่ฉือจี้ก็เจริญก้าวหน้าในตำแหน่งราชการเรื่อยมากระทั่งช่วงฤดูร้อน ค.ศ. 649 ก่อนจักรพรรดิไท่จงจะสวรรคตเพียง 9 วันพระองค์ได้มีพระราชโองการลดตำแหน่งหลี่ฉือจี้ลงไปเป็นเจ้าเมืองแถบชายแดนซึ่งสาเหตุที่พระองค์ต้องทำแบบนี้ก็เพื่อพิสูจน์ความจงรักภักดีของหลี่ฉือจี้นั่นเองและรับสั่งแก่องค์ชายรัชทายาท
หลี่จื้อ ว่าถ้ากระด้างกระเดื่องให้ประหารทันทีโดยจักรพรรดิองค์ใหม่ไม่ต้องต่อรองแต่ถ้าไม่แสดงอาการใด ๆ ให้เรียกตัวกลับมาและเลื่อนตำแหน่งให้ปรากฏว่าหลี่ฉือจี้ไม่แสดงอาการใด ๆ จักรพรรดิเกาจงจึงได้มีบัญชาให้เรียกหลี่ฉือจี้และครอบครัวกลับ
ฉางอัน พร้อมกับเลื่อนตำแหน่งให้ต่อมาใน ค.ศ. 668
ยอนนัมแซง หรือ
กวนหนานเฉิง (ชื่อในภาษาจีนหลังจากลี้ภัยมายังต้าถังแล้ว) บุตรชายคนโตของ
ยอนแกโซมุน ผู้นำทางการทหารของ
โคกูรยอ พร้อมครอบครัวได้ลี้ภัยมายังต้าถังพร้อมกับแจ้งข่าวว่าบิดาได้ถึงแก่อสัญกรรมแล้วพร้อมกันนี้ยังได้แนะนำให้กองทัพถังไปโจมตีโคกูรยอจักรพรรดิเกาจงจึงมีบัญชาให้หลี่จี้เป็นผู้บัญชาการรบและ
ซิยิ่นกุ้ย เป็นแม่ทัพใหญ่ยกไปโจมตีโคกูรยอจนเป็นผลสำเร็จแต่หลี่จี้ก็ล้มป่วยและอสัญกรรมในปีต่อมา