"ช่วงหิวโหย" ในติมอร์-เลสเตเป็นช่วงระหว่างเดือนพฤศจิกายนถึงกุมภาพันธ์ซึ่งมีสภาพอากาศแปรปรวน บางครั้งก็แห้งแล้ง ทำให้ผลผลิตทางการเกษตรลดลงมาก ครัวเรือนแต่ละแห่งต้องเตรียมและสะสมอาหารไว้เอง ต้นปาล์มสาคูหรืออาการ์ (akar) เป็นอาหารสำหรับคนจนในช่วงนี้เพราะเป็นแหล่งอาหารที่หาได้ง่าย โดยนำเปลือกต้นสาคูมาทำให้แห้ง บดเป็นผง ผสมกับน้ำให้มีลักษณะคล้ายเยลลี่ แล้วนำไปทำให้สุกด้วยไฟ การบริโภคอาหารชนิดนี้ทำให้เด็กชาวติมอร์-เลสเตอายุต่ำกว่าห้าปีจำนวนร้อยละ 54 เป็นโรคขาดสารอาหารเรื้อรัง[2]