อิสรนิยม หรือ อิสรเสรีนิยม (อังกฤษ: libertarianism[lower-alpha 1] หรือ libertarism) เป็นปรัชญาและขบวนการทางการเมืองซึ่งยึดถือเสรีภาพเป็นหลักศูนย์กลาง[1] นักอิสรนิยมแสวงเสรีภาพทางการเมืองและอัตตาณัติสูงสุด เน้นย้ำปัจเจกนิยม เสรีภาพในการเลือก และการรวมกันเป็นสมาคมโดยสมัครใจ[2] นักอิสรนิยมมีความกังขาอำนาจหน้าที่ (authority) และอำนาจรัฐเหมือนกัน แต่มีทัศนะต่างกันในขอบเขตการคัดค้านระบบเศรษฐกิจและการเมืองในปัจจุบัน อิสรนิยมหลายสำนักมีความเห็นต่างกันในเรื่องหน้าที่โดยชอบของรัฐและอำนาจของเอกชน โดยมักเรียกร้องให้จำกัดหรือยุบสถาบันทางสังคมแบบบีบบังคับ มีการแบ่งอิสรนิยมออกเป็นหมวดต่าง ๆ[3][4] ตามทัศนะต่อสภาพของทรัพย์สินและทุน ปกติตามแนวซ้าย–ขวา หรือสังคมนิยม–ทุนนิยม[5]อิสรนิยมกำเนิดขึ้นเป็นส่วนหนึ่งของการเมืองฝ่ายซ้าย เช่น คติต่อต้านอำนาจนิยม และนักสังคมนิยมต่อต้านรัฐอย่างนักอนาธิปไตย[6] โดยเฉพาะอย่างยิ่งนักอนาธิปไตยสังคม[7] แต่มักใช้กับนักคอมมิวนิสต์/นักลัทธิมากซ์อิสรนิยม และนักสังคมนิยมอิสรนิยมมากกว่า[8][9] นักอิสรนิยมเหล่านี้มุ่งเลิกทุนนิยมและไม่ให้เอกชนเป็นเจ้าของปัจจัยการผลิต หรืออย่างอื่น เพื่อจำกัดขอบเขตหรือผลลัพธ์ให้เหลือบรรทัดฐานทรัพย์สินสิทธิเก็บกิน แล้วสถาปนาความเป็นเจ้าของและการจัดการร่วมกันหรือสหกรณ์ โดยมองทรัพย์สินส่วนบุคคลว่าเป็นปัจจัยขัดขวางอิสรภาพและเสรีภาพ[10][11][12][13]