ฮั่นชู (จีน: 漢書; พินอิน: Hàn Shū) หรือ ตำราประวัติศาสตร์ราชวงศ์ฮั่นยุคก่อน (จีน: 前漢書; พินอิน: Qián Hàn Shū) เป็นตำราประวัติศาสตร์จีนที่เขียนเสร็จเมื่อปี ค.ศ. 111 มีเนื้อหาครอบคลุมยุคราชวงศ์ฮั่นตะวันตกหรือราชวงศ์ฮั่นยุคก่อน ตั้งแต่จักรพรรดิพระองค์แรกเมื่อ 206 ปีก่อนคริสตกาลจนกระทั่งหวัง หมั่งโค่นล้มราชวงศ์ในปี ค.ศ. 23[1]ฮั่นชูเขียนโดยปาน กู้ (ค.ศ. 32-92) ขุนนางของราชวงศ์ฮั่นตะวันออก โดยได้รับการช่วยเหลือจากน้องสาวคือปาน เจา สานต่อจากงานของปาน เปียวผู้เป็นบิดาของทั้งคู่ ปาน กู้และปาน เจาเขียนฮั่นชูโดยรูปแบบการเขียนมีต้นแบบจากฉื่อจี้[2] ตำราประวัติศาสตร์ที่ครอบคลุมหลายราชวงศ์ แต่ฮั่นชูเป็นตำราประวัติศาสตร์ที่เขียนในรูปแบบพงศาวดาร-ชีวประวัติฉบับแรกที่ครอบคลุมยุคราชวงศ์เดียว เป็นแหล่งข้อมูลที่ดีที่สุดสำหรับหลายข้อมูลของยุคราชวงศ์ฮั่นเช่นเรื่องวรรณกรรม แหล่งข้อมูลที่ดีรองลงมาคือโฮ่วฮั่นชูที่ครอบคลุมยุคราชวงศ์ฮั่นตะวันออกตั้งแต่ ค.ศ. 25 ถึง ค.ศ. 220 และรวบรวทในศตวรรษที่ 5 โดยฟ่าน เย่ (ค.ศ. 398–445)[3]