บทความนี้ใช้ระบบคริสต์ศักราช เพราะอ้างอิงคริสต์ศักราชและคริสต์ศตวรรษ หรืออย่างใดอย่างหนึ่งเซลล์ประสาทสั่งการบน (อังกฤษ: Upper motor neuron ตัวย่อ UMN)เป็นเซลล์ประสาทสั่งการที่พบในเปลือกสมองและก้านสมอง และส่งกระแสประสาทเพื่อกระตุ้นอินเตอร์นิวรอนและเซลล์ประสาทสั่งการล่าง (LMN) ให้ทำงาน ซึ่งก็จะส่งกระแสประสาทต่อไปยังกล้ามเนื้อเพื่อให้หดเกร็งหรือคลายตัวUMN ในเปลือกสมองโดยหลักเป็นแหล่งก่อการเคลื่อนไหวใต้อำนาจจิตใจUMN เป็นเซลล์พีระมิดประเภทที่ใหญ่กว่าในเปลือกสมองคือมีเซลล์พีระมิดยักษ์ (giant pyramidal cell) ที่เรียกว่า เซลล์เบ็ตซ์ และพบอยู่ใต้เปลือกสมองในชั้นที่ 5 (layer V) ของคอร์เทกซ์สั่งการปฐมภูมิ (primary motor cortex)เซลล์เบ็ตซ์เป็นเซลล์ประสาทที่ใหญ่สุดในสมองคือมีเส้นผ่าศูนย์กลางเกือบถึง 0.1 มม.คอร์เทกซ์สั่งการปฐมภูมิ หรือ precentral gyrus เป็นบริเวณสำคัญที่สุดบริเวณหนึ่งในสมองกลีบหน้าเป็นรอยนูน (gyrus) ด้านหลังสุดของสมองกลีบหน้าโดยอยู่หน้าร่องกลาง (central sulcus)เส้นใยประสาทของ UMN ส่งออกจาก precentral gyrus ไปสุดที่ก้านสมองโดยจะข้ามไขว้ทแยง (decussate) ภายในก้านสมองส่วนท้าย (medulla oblongata) รวมเป็น corticospinal tract ด้านข้าง (lateral) ของไขสันหลังแต่ละข้างส่วนเส้นใยประสาทที่ไม่ข้ามไขว้ทแยงก็จะดำเนินผ่านก้านสมองส่วนท้ายรวมเป็น anterior corticospinal tractใยประสาทจะดำเนินลงตามไขสันหลังไปที่รากเส้นประสาทไขสันหลัง (spinal nerve root) ในระดับที่สมควรที่จุดนี้ UMN จะเชื่อมผ่านไซแนปส์กับ LMN ซึ่งแต่ละตัวจะมีแอกซอนที่ส่งไปยังใยกล้ามเนื้อหนึ่ง ๆ[1][2]เซลล์ประสาท UMN เชื่อมสมองกับไขสันหลังในระดับที่สมควร เป็นจุดที่ LMN ส่งกระแสประสาทต่อไปยังกล้ามเนื้อUMN ใช้สารสื่อประสาทกลูตาเมตกับ LMN ซึ่งอาศัยตัวรับสารสื่อประสาทโดยเฉพาะ คือ glutamatergic receptorนักประสาทวิทยาชาวอังกฤษ คือ เซอร์วิลเลียม เกาวส์ (William Gowers) ได้บัญญัติคำว่า upper motor neuron ในปี 1886