เหตุการณ์รุนแรงก่อนถูกสังหาร

หลังเหตุการณ์กบฎวังหลวงถูกจับกุมซึ่งรัฐเชื่อว่าเป็นฝ่ายสนับสนุนปรีดี พนมยงค์ เป็นเหตุให้ท่านทองอินทร์ ภูริพัฒน์ ท่านถวิล อุดล และท่านจำลอง ดาวเรือง ถูกจับด้วย ส่วนเขาหลบหนีได้ ท่านถวิลคุมขังที่สถานีตำรวจนครบาลนางเลิ้ง ท่านจำลองคุมขังที่สถานีตำรวจยานนาวา ท่านทองอินทร์คุมขังสถานีตำรวจนครบาลสามเสน 3 มีนาคม พ.ศ. 2492 มีคำสั่งให้ย้ายทั้ง 3 ท่านไปคุมขังที่สถานีตำรวจนครบาลบางเขนเพื่อความปลอดภัย เวลากลางคืนตำรวจใช้รถยนต์ 3 คันเดินทางไปรับตัวพร้อมท่านทองเปลว ชลภูมิ สมาชิกสภาผู้แทนราษฎรจังหวัดปราจีนบุรี อดีตรัฐมนตรีสมัย พล.ร.ต.ถวัลย์ ธำรงนาวาสวัสดิ์ เพื่อไปสถานีตำรวจนครบาลบางเขนทางถนนพหลโยธินระหว่างกิโลเมตรที่ 14-15 ประมาณ 2.00 น. ของ 4 มีนาคม พ.ศ. 2492 รถตำรวจถูกยิงและทั้ง 4 ท่านถึงแก่กรรมในที่เกิดเหตุทันที นายตำรวจในเหตุการณ์อ้างว่าโจรมลายูบุกชิงตัวทั้ง 4 ท่านจึงเกิดการต่อสู้จนรถถูกกระสุนปืนจากการปะทะ แต่โจรมลายูทั้งหมดหนีไปได้และไม่ทิ้งร่องรอยใดไว้ เขาบันทึกความรู้สึกระบุถึงเหตุการณ์นี้ว่า "...การตายของพวกนายทำให้เราเศร้าใจและว้าเหว่มาก…ส่วนด้านประชาชนแล้วรู้สึกว่าจะเป็นเรื่องทำลายขวัญกันอย่างรุนแรง โดยเฉพาะประชาชนชาวอีสานการตายของพวกนายมิใช่เป็นการหลู่เกียรติกันอย่างเดียว แต่เป็นการท้าทายประชาชนชาวอีสานทั้งมวล..."[18]

ถึงแก่กรรม

หลังการสังหาร 4 รัฐมนตรีเขาได้ลงสมัครรับเลือกตั้งใน พ.ศ. 2492 กลับมาดำรงตำแหน่งสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรและทำงานด้วยอุดมการณ์เดียวกับ 4 รัฐมนตรี พ.ศ. 2494 พรรคสหชีพที่ท่านถวิล ท่านจำลอง ท่านทองอินทร์ และเขาสังกัดถูกยุบ 13 ธันวาคม พ.ศ. 2495 เขาถูกจับด้วยข้อหาคอมมิวนิสต์และถูกสังหารโดยการรัดคอเผาศพทิ้งเมื่อ 13 ธันวาคม พ.ศ. 2495 สมัยรัฐบาลคณะรัฐประหาร ผู้ถูกร่วมสังหารครั้งนั้นคือ ชาญ บุนนาค เล็ก บุนนาค ผ่อง เขียววิจิตร และสง่า ประจักษ์วงศ์ โดยศพถูกนำไปเผาทิ้งที่ตำบลแก่งเสี้ยน อำเภอเมือง จังหวัดกาญจนบุรี