เฟินชายผ้าสีดาแบ่งออกเป็น 2 กลุ่มตามลักษณะการดำรงชีวิต ดังนี้

1. เฟินชายผ้าสีดาต้นเดี่ยว

เป็นชนิดที่ไม่สามารถแตกหน่อได้ ขยายพันธุ์ด้วยสปอร์เพียงอย่างเดียว มีขนาดใหญ่มาก มักมีกาบใบชูตั้ง ปลายใบแตกกริ้วเป็นพูงดงามคล้ายมงกุฎ ได้แก่ P.holttumii, P.grande, P.superbum, P.wallichii และ P.wandae

เฟินชายผ้าสีดาต้นเดี่ยวจะผลิใบกาบขนาดใหญ่โอบรอบต้นไม้ที่อาศัยอยู่ระบบรากแผ่ขยายสลับกับใบกาบทีละชั้น ๆ จนแข็งแรงพอที่จะยึดเกาะรับน้ำหนักตัวเอง ใบกาบชูขึ้นเพื่อรับน้ำและอินทรียวัตถุซึ่งร่วงหล่นลงมาเป็นอาหาร บางชนิดผลิใบกาบช้อนกันจนเป็นชั้นหนาและมีคุณสมบัติเหมือนฟองน้ำ สามารถเก็บสะสมน้ำไว้ใช่เป็นเวลานาน เมื่อนำมาปลูกจึงไม่ควรรดน้ำเฟินกลุ่มนี้มากเกินไป เพราะจะทำให้เน่าง่าย

2. เฟินชายผ้าสีดาแตกหน่อ

เป็นชนิดที่สามารถแตกหน่อจากตาที่ปลายรากบางชนิดแตกหน่อง่ายเป็นกอขนาดยักษ์ จนกิ่งไม้ที่เกาะอาศัยอยู่หักร่วงลงมาเพราะรับน้ำหนักไม่ไหวเฟินชายผ้าสีดากลุ่มนี้ดำรงชีวิตแบบพึ่งพากันและกัน หน่อใหม่ที่แผ่ขยายออกไปเรื่อย ๆ จะโอบหุ้มลำต้นไม้เพื่อช่วยประคองต้น ใบกาบมีทั้งแบบชูตั้งและแบบห่อแนบต้น ซึ่งได้รับอาหารจากใบเก่าที่ถูกห่อหุ้มย่อยสลายอยู่ภายใน เฟินกลุ่มนี้ได้แก่ P. alcicorne, P. andinum, P. bifurcatum, P. coronarium, P. elephantotie, P. ellisii, P. hillii, P. madagascariense, P. quadridichotomum, P. stemaria เป็นต้นเฉพาะ P. coronarium เพียงชนิดเดียวที่แตกหน่อจากเหง่าเวียนเป็นวงโอบรอบต้นไม้ที่อาศัยอยู่[3]