ในต้นคริสต์ทศวรรษ 1980 มีการโฆษณาว่าเอ็นแอลพีเป็นความก้าวหน้าสำคัญในเรื่องจิตบำบัดและการให้คำปรึกษา (counseling) จึงได้สร้างความสนใจในสาขาการให้คำปรึกษาและจิตวิทยาทางคลินิกแต่เพราะการทดลองมีกลุ่มควบคุมล้มเหลวคือไม่สามารถแสดงประโยชน์อะไร ๆ ของเอ็นแอลพี และผู้สนับสนุนวิธีได้อ้างสิ่งต่าง ๆ ที่น่าสงสัยยิ่งขึ้น ๆ ความสนใจทางวิทยาศาสตร์ในเรื่องเอ็นแอลพีก็จึงเสื่อมไป[88][89]

งานทบทวนวรรณกรรมและงานวิเคราะห์อภิมานจำนวนมากไม่พบหลักฐานสนับสนุนข้อสมมุติหรือประสิทธิผลในการบำบัดของเอ็นแอลพี[90]

แม้ผู้ประกอบกิจด้วยวิธีนี้จะอ้างว่า การไร้หลักฐานเชิงประสบการณ์เป็นเพียงเพราะไม่มีงานวิจัยตรวจสอบเอ็นแอลพีที่เพียงพอ[91]แต่ความเห็นพ้องทางวิทยาศาสตร์ก็คือ เอ็นแอลพีเป็นวิทยาศาสตร์เทียม[92]และการแก้ต่างกล่าวว่าไม่มีการศึกษาทางวิทยาศาสตร์เพียงพอก็ "เท่ากับเป็นการยอมรับว่า เอ็นแอลพีไม่มีฐานเป็นหลักฐาน"[93]

งานสำรวจกลุ่มนักวิชาการพบว่า ในชุมชนนักวิทยาศาสตร์ เอ็นแอลพีถูกดิสเครติตอย่างกว้างขวางแล้ว[94]

บรรดาเหตุผลที่ระบุว่าเอ็นแอลพีเป็นวิทยาศาสตร์เทียมก็คือหลักฐานสนับสนุนจำกัดอยู่แค่หลักฐานโดยเรื่องเล่า (anecdotal evidence)[95]และว่า มันไม่ได้ใช้ความรู้ทางวิทยาศาสตร์เกี่ยวกับประสาทวิทยาศาสตร์และภาษาศาสตร์[96]และว่า ชื่อว่า "neuro-linguistic programming" ใช้คำเฉพาะทางทางวิทยาศาสตร์เพื่อสร้างความทึ่งใจและทำแนวคิดต่าง ๆ ให้สับสน เพราะเอ็นแอลพีไม่ได้เกี่ยวกับปรากฏการณ์ทางธรรมชาติในเรื่องโครงสร้างทางประสาท (แย้งคำว่า neuro) และไม่มีอะไรเหมือนกับภาษาศาสตร์ (แย้งคำว่า linguistic) หรือการเขียนโปรแกรมคอมพิวเตอร์ (แย้งคำว่า programming)[97]

จริง ๆ แล้ว ในการศึกษา เอ็นแอลพีได้ถูกยกขึ้นเป็นตัวอย่างสำคัญของวิทยาศาสตร์เทียม[98]