ตั้งแต่ ค.ศ. 2006 ฟุตบอลทีมชาติอังกฤษ ได้เลือกวิลเชียร์เพื่อเล่นให้กับทีมชาติ ในช่วงอายุของเขา โดยวิลเชียร์ในขณะที่อายุ 14 ปี ในลงเล่นให้กับฟุตบอลทีมชาติอังกฤษ อายุไม่เกิน 16 ปี ในการแข่งวิกตอรีชีลด์ ในปี ค.ศ. 2006 เมื่ออายุ 15 ปี เขาลงเล่นให้กับฟุตบอลทีมชาติอังกฤษ อายุไม่เกิน 17 ปี จากนั้นมีชื่อในทีมฟุตบอลชิงแชมป์ยุโรป อายุไม่เกิน 17 ปี ในปี 2009 ลงเล่นใน 2 นัดแรก เป็นตัวหลักในการกดดันในเกมที่ 2 ที่แข่งกับเยอรมนี ก่อนที่จะออกไปหลังจากบาดเจ็บ ทำให้เขาอดลงเล่นในนัดสุดท้าย[46][47] หลังจากการแข่งขันนี้ ทำให้เขาอยู่ในรายชื่อ 10 ดาวรุ่งแห่งการแข่งขันนี้[48]

เขายังได้รับคำชมจากผู้จัดการทีมชาติอังกฤษฟาบีโอ กาเปลโล ที่แสดงให้เห็นว่า เขามีโอกาสที่จะลงเป็นกองกลางในทีมผู้เล่นฟุตบอลโลก 2010[49] แต่ก็พลาดไป เขายังเป็นตัวสำรองในทีมชาติอังกฤษอายุไม่เกิน 21 ปี โดยลงแข่งครั้งแรกในนัดเจอกับเนเธอร์แลนด์[50]

เมื่อวันที่ 7 สิงหาคม ค.ศ. 2010 เขาถูกเรียกตัวในทีมชุดใหญ่เป็นครั้งแรก ในนัดกระชับมิตร เจอกับฟุตบอลทีมชาติฮังการี เมื่อวันที่ 11 สิงหาคม[51] เขาลงแข่งครั้งแรกในฐานะตัวแทนทีมชาติอังกฤษเมื่อวันที่ 11 สิงหาคม ค.ศ. 2010 ในนาทีที่ 83 โดยลงแทนสตีเวน เจอร์ราด ในนัดเจอกับฮังการี[52] และทำให้เขาเป็นผู้เล่นทีมชาติอังกฤษที่อายุน้อยที่สุด อันดับ 10[53]

เมื่อวันที่ 9 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 2011 เขาลงเป็นตัวจริงลงสนามครั้งแรกให้กับทีมชาติอังกฤษ ในนัดกระชับมิตรเจอกับฟุตบอลทีมชาติเดนมาร์ก เขาสร้างความประทับใจถึงแม้ว่าจะเล่นในตำแหน่งไม่คุ้นเคย กับกองหลัง และได้คำชมจากฟาบีโอ กาเปลโล[54]

ในฟุตบอลชิงแชมป์แห่งชาติยุโรป 2016 รอบคัดเลือก ระหว่าง สโลเวเนีย กับ อังกฤษ วิลเชียร์สามารถทำประตูแรกให้กับทีมชาติได้ และยิงได้ถึง 2 ลูก ด้วยลูกยิงไกลในนาทีที่ 57 และ 74 ผลโดยรวมอังกฤษเป็นฝ่ายเอาชนะไป 3-2 ประตู ซึ่งนัดนี้ทำให้วิลเชียร์ได้รับเสียงชื่นชมเป็นอย่างมาก[55]

ในฟุตบอลชิงแชมป์แห่งชาติยุโรป 2016 รอบสุดท้ายที่ฝรั่งเศส รอย ฮอดจ์สัน ผู้จัดการทีมชาติอังกฤษได้เลือกตัววิลเชียร์ติดทีมชาติไปด้วย ทั้งที่ในฤดูกาลที่ผ่านมา วิลเชียร์เจ็บแทบทั้งฤดูกาลและได้ลงเล่นให้อาร์เซนอลเพียงแค่ 3 นัด (คิดเป็นเวลา 141 นาที) เท่านั้น ซึ่งเรื่องนี้ทำให้ฮอดจ์สันถูกวิจารณ์อย่างมาก และเมื่ออังกฤษตกรอบ 16 ทีมสุดท้าย ฮอดจ์สันก็ได้ลาออกไปเพื่อแสดงความรับผิดชอบ [56] [57]