แม่นางสร้อยดาว (มอญ: မေဏင်သောဲဍာ; พม่า: မေနှင်းသွယ်တာ, เสียงอ่านภาษาพม่า: [mè n̥ɪ́ɴ θwɛ̀dà] เหม่นิงเสว่ด่า; หรือ "မည်နှင်းသွယ်ဒါ", "Mi Hnin Thwe-Da") ในวรรณคดีเรื่อง "ราชาธิราช" เรียกว่านางเทพสุดาสร้อยดาว[1] ส่วนคำให้การชาวกรุงเก่าเรียกนางสุวรรณเทวี[2] เป็นพระราชธิดาของพ่อขุนรามคำแหงมหาราชแห่งกรุงสุโขทัย ต่อมาได้เป็นพระอัครมเหสีในพระเจ้าฟ้ารั่ว ปฐมกษัตริย์แห่งเมืองเมาะตมะในระหว่างที่พระเจ้าฟ้ารั่ว (พระนามเดิม มะกะโท) รับราชการเป็นขุนวังที่สุโขทัย พระองค์ได้พาแม่นางเทพสุดาสร้อยดาวหนีออกจากสุโขทัย[3]ไปยังเมาะตะมะ เมื่อมะกะโทสามารถสังหารอลิมามาง เจ้าเมืองเมาะตะ พร้อมกับสถาปนาตนเป็นพระเจ้าฟ้ารั่ว ได้ตั้งนางเทพสุดาสร้อยดาวขึ้นเป็นพระอัครมเหสี และได้ประกาศอิรภาพจากอาณาจักรพุกามของชาวพม่า โดยได้รับการสนับสนุนจากพ่อขุนรามคำแหง[4] การปฏิวัติประสบความสำเร็จ พระเจ้าฟ้ารั่วสามารถรวบรวมดินแดนของผู้ที่พูดภาษามอญและตั้งเป็นอาณาจักรหงสาวดี เมื่อประมาณ ค.ศ. 1290[5]พระเจ้าฟ้ารั่วและแม่นางสร้อยดาวมีพระราชธิดาเพียงพระองค์เดียวคือแม่นางสินทยา ซึ่งต่อมาได้อภิเษกสมรสกับพระเจ้าตราพระยาแห่งหงสาวดี[6]