โมหินี (สันสกฤต: मोहिनी, Mohinī) เป็นอวตารของพระวิษณุที่เป็นเพศหญิง[1] โดยเป็นหญิงแพศยา (femme fatale) ที่ล่อลวงคนให้ลุ่มหลงก่อนนำไปสู่การลงโทษ โมหินีปรากฏใน มหาภารตะ ที่ระบุว่าพระวิษณุอวตารลงมาเป็นสตรีเพศมาล่อลวงเอาหม้อน้ำอมฤตจากอสูรซึ่งถูกขโมยมา ไปคืนแก่เทวดาเพื่อคงความอมตะ ส่วนใน วิษณุปุราณะ ระบุว่าโมหินีปราบภัสมาสูร หรืออสูรขี้เถ้าที่ก่อกวนเทวดาบนสวรรค์[2] เพราะก่อนหน้านี้ภัสมาสูรเคยขอพรกับพระศิวะ ว่าหากเอามือตนสัมผัสศีรษะของใคร ผู้นั้นก็จะกลายเป็นขี้เถ้า พระศิวะจึงขอให้พระวิษณุช่วย พระวิษณุจึงอวตารเป็นโมหินี ภัสมาสูรหลงไหลในตัวโมหินีมากและขอแต่งงานด้วย โมหินีจึงตอบตกลง แต่มีข้อแลกเปลี่ยนว่าภัสมาสูรจะต้องเต้นระบำเลียนแบบโมหินีด้วย แต่แล้วโมหินีเต้นในท่าที่ต้องจับศีรษะตัวเอง เมื่อภัสมาสูรหลงกลทำตามนาง ตัวก็กลายเป็นขี้เถ้าไป[3][4]พระศิวะลุ่มหลงโมหินีจนอสุจิธาตุเคลื่อน ทั้งสองมีบุตรด้วยกันองค์หนึ่งคือ อัยยัปปันในคติเกรละ หรืออัยนาร์ในคติทมิฬ