โยฮัน ก็อทฟรีท แฮร์เดอร์ (เยอรมัน: Johann Gottfried Herder) เป็นนักปรัชญา นักเทววิทยา กวี และนักวิจารณ์วรรณกรรมชาวเยอรมัน เขามีความเกี่ยวข้องกับสำนักเรืองปัญญา, ชตวร์มอุนท์ดรัง และสำนักคลาสสิกไวมาร์แนวคิดด้านปรัชญาภาษา แฮร์เดอร์เป็นคนแรก ๆ ที่ออกมาเสนอว่า ภาษาที่แตกต่างมีอิทธิพลต่อรูปแบบและกรอบความคิดของสังคมมนุษย์แต่ละกลุ่ม สำหรับแฮร์เดอร์แล้ว ภาษาเป็นดั่ง "รากฐานทางความคิด" แนวคิดนี้ได้รับการอธิบายและเสริมโดยนักปรัญชาวิลเฮ็ล์ม ฟ็อน ฮุมบ็อลท์ ว่า ภาษาเป็นเครื่องมือที่มนุษย์ใช้เพื่อในการออกและแลกเปลี่ยนความคิด เวลามนุษย์คิดในใจก็คิดเป็นภาษาแนวคิดด้านปรัชญาประวัติศาสตร์ ในขณะที่นักปรัชญาคนอื่นเสนอว่า "มนุษย์สร้างประวัติศาสตร์" แต่แฮร์เดอร์กลับคิดว่า "ประวัติศาสตร์สร้างมนุษย์" เขาให้ความสำคัญกับปัจเจกภาพและความหลากหลายของมนุษย์ เขาเชื่อว่าความแตกต่างของวิถีชีวิตมนุษย์เป็นผลผลิตของประวัติศาสตร์ในแต่ละช่วงสมัย ประวัติศาสตร์ของแต่ละยุคหรือแต่ละสังคมมีลักษณะเฉพาะแตกต่างกัน ทำให้มนุษย์ในแต่ละยุคแต่ละถิ่นกระทำการในลักษณะที่แตกต่างกันออกไป เขานำวัฒนธรรมชนชาติในดินแดนในยุคสมัยต่าง ๆ มาเปรียบเทียบกัน และสรุปว่าทุกสังคมต่างมีบรรทัดฐานเป็นของตัวเอง ซึ่งแตกต่างกันไปตามแต่ละสถานที่