ไถหนาน (
จีน: 臺南 หรือ 台南;
พินอิน: Táinán) ชื่ออย่างเป็นทางการว่า
นครไถหนาน (臺南市
Táinán Shì ?; Tainan City) เป็นเมืองหนึ่งใน
ภาคใต้ของ
สาธารณรัฐจีน (ไต้หวัน) และเป็น
เขตปกครองประเภท
เทศบาลพิเศษ ด้านตะวันตกและด้านใต้ติดกับ
ช่องแคบไต้หวัน มีสมญาว่า "เมืองหงส์" (鳳凰城
Fènghuáng Chéng ?; Phoenix City) โดยเปรียบกับ
หงส์จีนซึ่งเชื่อว่า มีฤทธิ์ฟื้นคืนชีพได้ เพราะเมืองนี้ผ่านร้อนผ่านหนาวแล้วกลับรุ่งเรืองหลายครั้ง
[2]เดิมที
บริษัทอินเดียตะวันออก (East India Company) ของชาว
วิลันดา ก่อตั้งเมืองนี้ขึ้นในช่วง
วิลันดาครองไต้หวัน เพื่อเป็นนิคมการค้าเรียกว่า "
ป้อมวิลันดา" (熱蘭遮城
Rèlánzhē Chéng ?; Fort Zeelandia) แต่เมื่อ
เจิ้ง เฉิงกง (鄭成功
Zhèng Chénggōng ?) ขุนพล
จักรวรรดิหมิง นำทัพขับไล่ต่างชาติออกจากเกาะไต้หวันได้อย่างราบคาบในปี 1661 เขาก็สถาปนา
อาณาจักรตงหนิง (東寧
Dōngníng ?; Tungning) ขึ้นบนเกาะ และใช้นิคมดังกล่าวเป็นเมืองหลวงจนถึงปี 1683 เมื่อ
ราชวงศ์ชิงสถาปนาการปกครองบนเกาะไต้หวันได้เป็นผลสำเร็จ อาณาจักรตงหนิงก็กลายเป็นเพียงมณฑลไต้หวันอันเป็นหนึ่งในมณฑลของ
จักรวรรดิชิง และนิคมดังกล่าวก็เป็นเมืองเอกของมณฑลไต้หวัน จนมีการย้ายเมืองเอกไปที่
ไทเป (臺北
Táiběi ?; Taipei) เมื่อปี 1887คำว่า "ไถหนาน" แปลว่า ไต้หวันใต้ คู่กับ "
ไถเป่ย์" (台北
Táiběi ?) คือ ไทเป ที่แปลว่า ไต้หวันเหนือ "
ไถจง" (臺中
Táizhōng ?) ที่แปลว่า ไต้หวันกลาง และ "
ไถตง" (台東
Táidōng ?) ที่แปลว่า ไต้หวันตะวันออกชื่อเก่าของไถหนานคือ "ต้า-ยฺเหวียน" (大員
Dàyuán ?; Tayouan) แปลว่า ต่างชาติ และมีผู้ถือว่า ชื่อนี้เป็นที่มาของชื่อ "ไต้หวัน" ปัจจุบัน นอกจากเป็นเมืองที่เก่าแก่ที่สุดในประเทศไต้หวันแล้ว ไถหนานยังเป็นแหล่งวัฒนธรรมขนานเอก เพราะมีวัฒนธรรมท้องถิ่นนานัปการ เช่น
อาหารพื้นเมืองเลื่องชื่อ พิธีกรรม
ลัทธิเต๋าซึ่งรักษาไว้เป็นอย่างดี กับทั้งประเพณีชาวบ้านเกี่ยวกับการใช้ชีวิตตั้งแต่ครรภ์มารดาจนถึงเชิงตะกอน
[3]