เมนูนำทาง
ไถหนาน วัฒนธรรมไถหนานถือเป็นเมืองหลวงด้านวัฒนธรรมของไต้หวัน เพราะเป็นแหล่งโบราณสถาน ศาสนสถาน และภูมิปัญญาซึ่งเก่าแก่ที่สุดบนเกาะไต้หวัน นอกจากนี้ ไถหนานยังรักษาของกินอันเป็นเอกลักษณ์เอาไว้มาตลอดประวัติศาสตร์อันยาวนาน
พลเมืองไถหนานจำนวนมากผูกพันใกล้ชิดกับวัดและเทพยดาจีน เช่น บิดามารดามักพาบุตรไปไหว้นางฟ้าเจ็ดดาว (七娘媽 Qīniángmā ?) ซึ่งเป็นเทวีพิทักษ์เด็ก และตามประเพณีแล้ว ชาวจีนถือว่า เด็กเป็นผู้ใหญ่เมื่ออายุได้สิบหกปี ชาวไถหนานซึ่งได้รับอิทธิพลจากคตินี้ก็จัดพิธีกรรมใหญ่โตให้แก่บุคคลทั้งหลายที่อายุสิบหกปี พิธีกรรมดังกล่าวมีขึ้นในวันที่เจ็ดเดือนเจ็ดของทุกปีตามปฏิทินจันทรคติ เรียกว่า "วันกำเนิดนางฟ้าเจ็ดดาว" (七娘媽的生日 Qīniángmā De Shēngrì ?) อนึ่ง ในอดีต ครอบครัวชาวไถหนานที่บุตรหลานทำงาน ณ ท่าเรือจะอาศัยวันดังกล่าวเรียกให้เริ่มเพิ่มค่าจ้างเด็กเสมอค่าจ้างผู้ใหญ่ด้วย
นักเรียนนักศึกษาเมื่อจะสอบก็มักไปขอพรจากราชาเหวินชัง (文昌帝君 Wénchāng Dìjūn ?) เทพแห่งการเล่าเรียน วัดเหวินชังซึ่งนิยมไปกันนั้นตั้งอยู่ ณ บริเวณซึ่งเดิมเป็นป้อมโปรวินเทีย นักเรียนที่กำลังจะสอบเข้ามหาวิทยาลัยยังมักพากันไปไหว้เหวินชังในเดือนมิถุนายนอันเป็นเดือนก่อนสอบ และผู้ต้องการโชคด้านความรักหรือชีวิตสมรสมักไหว้อาวุโสใต้จันทร์ (月下老人 Yuèxià Lǎorén ?) ซึ่งเป็นกามเทพจีน ชาวไถหนานยังไหว้เจ้าเข้าวัดด้วยสาเหตุอีกหลายประการ เป็นต้นว่า ไปวิงวอนขอโชคลาภ ไปทำบุญวันเกิด หรือไปทำนายโชคชะตาราศี[14]
ส่วนพิธีมงคลสมรสในไถหนานนั้นเป็นที่ขึ้นชื่อเพราะขั้นตอนพิถีพิถัน ขบวนแห่อึงมี่ และหน้าที่ของบ่าวสาวในการเตรียมข้าวของสิบสองประการซึ่งสื่อความหมายต่าง ๆ ให้เป็นของหมั้นแก่กัน ผู้คนเชื่อว่า ความสลับซับซ้อนนี้เป็นเครื่องสำแดงความเป็นอารยชาติ[14]
ชาวอำเภออันผิงยังมักติดรูปสิงห์คาบดาบ (劍獅 jiàn shī ?) ไว้หน้าบ้านเพื่อไล่ผี ประเพณีนี้มีที่มาจากสมัยอาณาจักรตงหนิง เมื่อไพร่พลรบทัพจับศึกกลับมา มักนำโล่รูปหัวสิงห์แขวนไว้หน้าประตูบ้าน แล้วสอดดาบไว้ในปากสิงห์ ชาวบ้านทั่วไปเห็นก็จดจำมาทำบ้างด้วยเชื่อว่า เป็นสัญลักษณ์แห่งความปลอดภัย ส่วนที่นิยมปฏิบัติกันในท้องถิ่นนี้เพราะครั้งนั้นอันผิงเป็นฐานทัพเรือหลัก[15]
อาหารไต้หวันชื่อดังหลายตำรับกำเนิดที่ไถหนาน และเนื่องจากไถหนานเป็นแหล่งอุตสาหกรรมน้ำตาลมาแต่โบราณกาล อาหารไถหนานจึงมักมีรสหวานกว่าอาหารในภูมิภาคอื่นของประเทศ ที่ขึ้นชื่อที่สุด คือ
อาหารที่โด่งดังในไถหนานหลายรายการทำจากปลานวลจันทร์ทะเล หรือที่ชาวไถหนานเรียก "ปลาราชสกุล" (國姓魚 Guóxìng Yú ?; Koxing's Fish) เพราะเชื่อว่า ชื่อปลานี้อย่างเป็นทางการในภาษาจีน คือ "ชือมู่-ยฺหวี" (虱目魚 Shīmù Yú ?) อันแปลว่า "ปลาตาเล็น" นั้น เจิ้ง เฉิงกง หรือบรรดาศักดิ์ว่า "เจ้าราชสกุล" (國姓爺 Guóxìngye ?; Koxinga) ตั้งให้[14]
อนึ่ง ภัตตาคารร้านรวงจำนวนมากในไถหนานยังมีความเป็นมาย้อนไปถึงสมัยที่ไถหนานเป็นเมืองขึ้นราชวงศ์ชิงและเมืองขึ้นญี่ปุ่นด้วย[14]
ไถหนานขึ้นชื่อเรื่องมีวัดมาก และบางแห่งเป็นชนิดซึ่งไม่ปรากฏที่ใดในเกาะไต้หวันอีก ศาสนสถานเลื่องชื่อนั้นเรียกรวมกันว่า "เจ็ดวัดแปดอาราม" (七寺八廟 qī sì bā miào ?; seven temples and eight shrines)[4] วัดเจ็ดแห่งนั้นเป็นพุทธสถาน ส่วนอารามแปดแห่งเป็นศาสนสถานเต๋า
ที่ | ชื่อ | ความหมาย | ปี/สมัย ที่สร้าง | ||
---|---|---|---|---|---|
ไทย | จีน | พินอิน | |||
1 | ไค-ยฺเหวียนซื่อ | 開元寺 | Kāiyuán Sì | วัดไค-ยฺเหวียน | 1690 |
2 | จู๋ซีซื่อ | 竹溪寺 | Zhúxī Sì | วัดเวฬุธาร | อาณาจักรตงหนิง |
3 | ฉงชิ่งซื่อ | 重慶寺 | Chóngqìng Sì | วัดสหมงคล | ราชวงศ์ชิง |
4 | ฝ่า-หฺวาซื่อ | 法華寺 | Fǎhuá Sì | วัดสัทธรรมปุณฑริก | อาณาจักรตงหนิง |
5 | หมีถัวซื่อ | 弥陀寺 | Mítuó Sì | วัดอมิตาภ | อาณาจักรตงหนิง |
6 | หลงชันซื่อ | 龍山寺 | Lóngshān Sì | วัดมังกรคีรี | ราชวงศ์ชิง |
7 | หฺวังปั้วซื่อ | 黃檗寺 | Huángbò Sì | วัดหฺวังปั้ว | ราชวงศ์ชิง |
ที่ | ชื่อ | ความหมาย | เทวดาประจำ | ปี/สมัย ที่สร้าง | ||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
ไทย | จีน | พินอิน | ไทย | จีน | พินอิน | |||
1 | ฉุ่ยเซียนกง | 水仙宮 | Shuǐxiān Gōng | เก๋งเทพวารี | เทพวารี | 水仙 | Shuǐxiān | ราชวงศ์ชิง |
2 | ซื่อเตี่ยนอู่เมี่ยว | 祀典武廟 | Sìdiǎn Wǔmiào | วิหารเทพสงคราม | กวัน ยฺหวี่ | 關羽 | Guān Yǔ | 1665 |
3 | ตง-ยฺเว่เตี้ยน | 東嶽殿 | Dōngyuè Diàn | ตำหนักผาบูรพา | มัจจุราช | 閻羅王 | Yánluówáng | 1673 |
4 | ต้าเทียนโฮ่วกง | 大天后宮 | Dàtiānhòu Gōng | เก๋งเจ้าแม่สวรรค์ | เจ้าแม่ทับทิม | 媽祖 | Māzǔ | อาณาจักรตงหนิง |
5 | ฝู่เฉิงหฺวังเมี่ยว | 府城隍廟 | Fǔchénghuáng Miào | อารามเสื้อเมือง | เสื้อเมืองไถหนาน | 府城隍 | Fǔchénghuáng | 1669 |
6 | เฟิงเฉินเมี่ยว | 風神廟 | Fēngshén Miào | อารามเทพวายุ | เทพวายุ | 風神 | Fēngshén | 1739 |
7 | เย่าหวังเมี่ยว | 藥王廟 | Yàowáng Miào | อารามเทพโอสถ | มหาเทพหวง | 黃大仙 | Huáng Dàxiān | 1685 |
8 | หลงหวังเมี่ยว | 龍王廟 | Lóngwáng Miào | อารามนาคราช | นาคราชทะเลตะวันออก | 東海龍王 | Dōnghǎi Lóngwáng | 1716 |
ไถหนานมีพิพิธภัณฑ์และอุทยานมากมายเพราะยังดำรงรักษาวัฒนธรรมหลายแขนงไว้เป็นอย่างดี ในบรรดาสถานที่เหล่านี้ ที่โด่งดังได้แก่
เมนูนำทาง
ไถหนาน วัฒนธรรมใกล้เคียง
ไถหนาน ไหหนานแหล่งที่มา
WikiPedia: ไถหนาน http://web.archive.org/web/20080501181411/http://c... //tools.wmflabs.org/geohack/geohack.php?pagename=%... http://www.uni-lions.com.tw/traffic-park.asp http://www.ncku.edu.tw/ver2006/en/ncku/history.htm http://confucius.cca.gov.tw/english/navigator/map0... http://foreigner.tainan.gov.tw/en/ http://tour.tainan.gov.tw/ http://www.tainan.gov.tw/tainan/default.asp http://www.tainan.gov.tw/tainan/defaulte.asp http://www.tnc.gov.tw/book/fron/index.html