หลักการทางคณิตศาสตร์Measurement · หลักความไม่แน่นอน
หลักการกีดกัน · ทวิภาพ
Decoherence · Ehrenfest theorem · Tunnelingกลศาสตร์เมทริกซ์ (อังกฤษ: Matrix mechanics) เป็นวิธีการที่คิดค้นโดย แวร์เนอร์ ไฮเซนแบร์ก (Werner Heisenberg), แมกซ์ บอร์น (Max Born), และ ปาสควาล จอร์ดาน (Pascual Jordan) เมื่อ ค.ศ. 1925 เพื่อมาใช้อธิบายกลศาสตร์ควอนตัมกลศาสตร์เมทริกซ์ มีที่มาจากการค้นพบว่า ตำแหน่งและโมเมนตัมของอนุภาค แทนด้วยสัญลักษณ์ X ( t ) {\displaystyle X(t)} และ P ( t ) {\displaystyle P(t)} ตามลำดับ สามารถเขียนอยู่ในรูปเมทริกซ์ ไม่จำกัด (infinite matrix) X {\displaystyle X} และ P {\displaystyle P} โดยที่ตัวเลขในเมทริกซ์ X n m {\displaystyle X_{nm}} และ P n m {\displaystyle P_{nm}} แทนกรณีที่อนุภาคในวงโคจร m {\displaystyle m} ปลดปล่อยโฟตอนและย้ายไปอยู่ในวงโคจร n {\displaystyle n} กลศาสตร์เมทริกซ์ได้รับการพิสูจน์ภายหลังว่าสมมูลกับสมการของชเรอดิงเงอร์