การคารวะแบบโรม (อิตาลี: saluto romano) กระทำได้โดยการยืดแขนจนสุดไปข้างหน้า คว่ำมือลงและนิ้วจรดตรง ในบางวัฒนธรรมแขนจะเอียงขึ้นเป็นมุมเล็กน้อย บ้างก็ตั้งแขนตรงขนานไปกับพื้นดิน ซึ่งในวัฒนธรรมร่วมสมัย คนส่วนจำนวนมากมองการคารวะแบบนี้เป็นสัญลักษณ์ของลัทธิฟาสซิสต์ซึ่งต่างรับรู้กันว่านำเอามาจากขนบธรรมเนียมสมัยกรุงโรมโบราณ อย่างไรก็ตาม เรื่องการคารวะแบบโรมนี้ไม่เคยถูกกล่าวถึงในงานเขียนของนักประวัติศาสตร์โรมันคนใดเลย[1] แต่หลักฐานกลับปรากฏในงานประติมากรรมของโรมัน อาทิรูปสลัก เอากุสตุสแห่งปรีมาปอร์ตา เป็นต้น ในวัฒนธรรมโรมัน มือข้างขวาถูกใช้เพื่อแสดงถึงความซื่อสัตย์, มิตรภาพ และความภักดี[2] ดั่งเช่นที่กิแกโรเคยระบุว่าอ็อกตาวิอุสได้กล่าวปฏิญาณตนต่อจูเลียส ซีซาร์พร้อมเหยียดมือขวาไปข้างหน้า[3]ราวปลายคริสต์ศตวรรษที่ 18 ตรงกับช่วงการปฏิวัติฝรั่งเศส ซึ่งเป็นยุคที่ลัทธิสาธารณนิยมและจักรวรรดินิยมกำลังเบ่งบาน จิตรกรฝรั่งเศสนามว่า ฌัก-หลุยส์ ดาวีด ได้นำเอาวัฒนธรรมโรมันหลายๆอย่างไปสะท้อนผ่านงานจิตรกรรมนีโอคลาสสิกของเขา จนในที่สุดเกิดเป็นวัฒนธรรมประชานิยมในช่วงปลายศตวรรษที่ 19 และต้นศตวรรษที่ 20 ในหลายประเทศยุโรปรวมถึงสหรัฐอเมริกา ขบวนการฟาสซิสต์ในประเทศอิตาลีได้นำท่าคารวะนี้ไปเป็นสัญลักษณ์เคลื่อนไหว และหลังปีค.ศ. 1923 ก็กลายเป็นท่าคารวะของรัฐบาลฟาสซิสต์ ทั้งอิตาลี, เยอรมนี, ออสเตรีย และรัฐฟาสซิสต์อื่นๆ การที่ท่าทางนี้ถูกนำไปใช้โดยระบอบฟาสซิสต์ทำให้เกิดข้อถกเถียงขึ้นในสหรัฐว่าควรใช้ท่าทางนี้เป็นท่าเคารพธงชาติสหรัฐหรือไม่[4] ซึ่งในที่สุดรัฐสภาสหรัฐก็ได้ออกกฎหมายยกเลิกท่าคารวะแบบนี้ในปีค.ศ. 1942