คู่รักชาวจีนหลายคู่ปราถนาที่จะได้ลูกชายเพื่อสนับสนุนและเป็นความมั่นคงให้กับพ่อแม่ที่ชรา[17] ในทางตรงกันข้าม เป็นที่คาดการณ์ว่าลูกสาวจะออกจากครอบครัวหลังจากการสมรสและดูแลครอบครัวฝ่ายสามี[17] ในครอบครัวชนบทที่ใน ค.ศ. 2014 นับเป็นจำนวนถึงครึ่งหนึ่งของประชากรจีน[18] ผู้ชายจะมีคุณค่าเพิ่มเติมในฐานะแรงงานในภาคการเกษตร[17][19]

ในการสำรวจระหว่างช่วงสำมะโนใน ค.ศ. 2005 แสดงให้เห็นอย่างชัดเจนถึงความแตกต่างระหว่างอัตราส่วนเพศของแต่ละมณฑล ซึ่งมีค่าพิสัยระหว่าง 1.04 ในทิเบต และ 1.43 ในเจียงซี[20] ในการทบทวนวรรณกรรมเกี่ยวกับการขาดเด็กผู้หญิงของจีนของ Banister (2004) ได้ชี้แนะให้เห็นถึงการกลับมาอย่างแพร่หลายของการฆ่าทารกหญิงหลังจากการนำนโยบายลูกคนเดียวมาใช้[21] ในทางกลับกันก็มีนักวิจัยจำนวนมากที่โต้แย้งว่าการฆ่าทารกหญิงเป็นสิ่งหายากในประเทศจีนทุกวันนี้[20][22] โดยเฉพาะอย่างยิ่งจากการที่รัฐบาลให้การกระทำดังกล่าวผิดกฎหมาย[23] Zeng และคณะ (1993) ได้มีตัวอย่างของสาเหตุที่อัตราส่วนเพศไม่สมดุล เช่น อย่างน้อยครึ่งหนึ่งของภาวะไม่สมดุลของจำนวนเพศมาจากข้อมูลที่ขาดหายไปของการเกิดของเด็กหญิง เป็นต้น[22]

Geneva Centre for the Democratic Control of Armed Forces (DCAF) ได้กล่าวถึงการลดลงทางประชากรของทารกหญิงที่เกิดจากปัญหาที่เกี่ยวกับเพศอยู่ในพิสัยเดียวกันกับการเสียชีวิตจำนวน 191 ล้านคน จากข้อขัดแย้งต่าง ๆ ที่เกิดขึ้นในคริสต์ศตวรรษที่ 20 [24] ใน ค.ศ. 2012 ได้มีการเผยแพร่สารคดีเรื่อง It's a Girl: The Three Deadliest Words in the World ซึ่งเน้นไปที่การฆ่าทารกหญิงในประเทศอินเดียและประเทศจีน[25]