การรื้อถอนเครื่องปฏิกรณ์นิวเคลียร์จะสามารถเกิดขึ้นได้หลังจากได้รับใบอนุญาตที่เหมาะสมจากหน่วยงานด้านกฎหมายที่เกี่ยวข้องเท่านั้น ในฐานะที่เป็นส่วนหนึ่งของขั้นตอนการออกใบอนุญาต เอกสารต่าง ๆ รายงานและความเห็นของผู้เชี่ยวชาญจะต้องเขียนเป็นลายลักษณ์อักษรและส่งมอบให้กับเจ้าหน้าที่ผู้มีความเชี่ยวชาญ เช่น รายงานความปลอดภัย เอกสารทางด้านเทคนิคและ 'การศึกษาผลกระทบด้านสิ่งแวดล้อม' (อังกฤษ: environmental impact study (EIS))

ในสหภาพยุโรป เอกสารเหล่านี้เป็นพื้นฐานสำหรับ 'การประเมินผลกระทบด้านสิ่งแวดล้อม' (อังกฤษ: environmental impact assessment (EIA)) เพื่อให้เป็นไปตาม Council Directive ที่ 85/337/EEC เงื่อนไขการให้ใบอนุญาตดังกล่าวเป็นความเห็นโดย'คณะกรรมาธิการยุโรป'ตามมาตรา 37 ของ'สนธิสัญญา Euratom' มาตรา 37 บังคับทุกรัฐสมาชิกของสหภาพยุโรปในการสื่อสารกับคณะกรรมการสำหรับข้อมูลบางอย่างที่เกี่ยวข้องกับการปล่อยสารกัมมันตรังสี ข้อมูลนี้จะต้องเปิดเผยว่าการแผ่รังสีจะส่งผลกระทบกับการรื้อถอนหรือไม่ และถ้ามี ผลกระทบเป็นรังสีอะไร แผนการกำจัดรังสีและอุบัติเหตุที่เกิดจะมีผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อมของประเทศสมาชิกสหภาพยุโรปอะไรบ้าง เช่นน้ำ ผิวดินหรือในอากาศ[104] บนพื้นฐานของข้อมูลทั่วไปเหล่านี้ คณะกรรมการจะต้องอยู่ในตำแหน่งที่จะประเมินความเสี่ยงของกลุ่มอ้างอิงของประชากรในประเทศเพื่อนบ้านที่ใกล้ที่สุด