คตินิยมสรรผสานบันทึกเป็นครั้งแรกว่าใช้กันโดยนักปรัชญาโบราณที่ไม่อ้างตนว่ายึดอยู่กับปรัชญาความคิดใดความคิดหนึ่งแต่จะเลือกจากแนวคิดของปรัชญาต่างที่มีอยู่ที่มีเหตุผลและเหมาะกับตนเอง จากแนวความคิดนี้นักปรัชญาก็สร้างระบบปรัชญาของตนเองขึ้นใหม่

คำว่า “Eclecticism” แผลงมาจากภาษากรีกโบราณว่า “eklektikos” ที่แปลว่า เลือกสิ่งที่ดีที่สุด[2] นักปรัชญาผู้มีชื่อเสียงที่รู้จักกันว่าเป็นนักปรัชญาสรรผสานของปรัชญากรีกก็ได้แก่เซโนแห่งซิเทียมผู้ริเริ่มลัทธิสโตอิก, พาเนเชียส และ โพซิโดเนียส และ คาร์เนดีส และ ฟิโลแห่งลาริสสาผู้ริเริ่มสถาบันเพลโตที่สาม ในบรรดานักปรัชญาโรมันก็ได้แก่กิแกโรผู้ที่ถือว่าเป็นนักปรัชญาสรรผสานแท้ผู้รวมสำนักศึกษาเพริพาเททิก, สโตอิกและ สถาบันเพลโตใหม่เข้าด้วยกัน นอกจากนั้นก็ยังมีมาร์คัส เทเรนเทียส วาร์โร และ แซแนกาผู้ลูก