วันเมษาหน้าโง่ในประเทศเดนมาร์ก ล้อเรื่องรถไฟใต้ดินในกรุงโคเปนเฮเกนมีบางคนที่ยืนยันว่า ความตลกขบขันไม่ต้องหรือไม่ควรอธิบายไปรษณียบัตรของประเทศฝรั่งเศสต้นคริสต์ทศวรรษที่ 20 ภาพโดย Henry Gerbaultหน้าตลก ๆ ทำด้วยเปลือกหอย จิตรกรรมวาดโดย Jan van Kessel the Elder (พ.ศ. 2169-2222)เรื่องขำ ๆ ที่ไม่ได้ตั้งใจ (ลูกศรบอกให้ไปขวา ตัวหนังสือบอกให้ไปซ้าย)

มีทฤษฎีหลายอย่างว่า อะไรคือความตลกขบขันและหน้าที่ทางสังคมของมันคืออะไรทฤษฎีที่แพร่หลายมองความตลกขบขันในแนวจิตวิทยา โดยมากมองพฤติกรรมที่เกิดจากความขำขันว่าเป็นเรื่องดีมากต่อสุขภาพหรือมองในแนวจิตวิญญาณ ซึ่งอาจจะมองความตลกขบขันว่าเป็น "ของขวัญจากพระเจ้า"หรือมองความตลกขบขันว่าเป็นเรื่องอธิบายไม่ได้ เหมือนกับประสบการณ์ทางจิตวิญญาณบางอย่าง[2]

ทฤษฎีทางจิตวิทยา คือ benign-violation theory (ไม่เป็นไร-มีการล่วงละเมิด) อธิบายความตลกขบขันว่า"ความตลกขบขันจะเกิดขึ้นเมื่อมีอะไรดูผิดปกติ น่ากังวล หรืออันตราย แต่ก็ยังโอเค ยอมรับได้ และปลอดภัยไปด้วยพร้อม ๆ กัน"[3]อารมณ์ขันสามารถช่วยให้เริ่มคุยกับคนอื่นโดยกำจัดความรู้สึกเคอะเขิน ไม่สบาย หรือกระวนกระวายที่มาจากปฏิสัมพันธ์ทางสังคมส่วนคนอื่น ๆ เชื่อว่า "การใช้ความตลกขบขันที่สมควรสามารถช่วยอำนวยปฏิสัมพันธ์ทางสังคม"[4]