อ้างอิง ของ ความถี่ต่ำสุด

  1. ↑ "Rec. ITU-R V.431-7, Nomenclature of the frequency and wavelength bands used in telecommunications" (PDF). ITU. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 31 October 2013. สืบค้นเมื่อ 20 February 2013.
  2. ↑ "Extremely Low Frequency". ANL Glossary. NASA. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 4 March 2016. สืบค้นเมื่อ 28 September 2013.
  3. ↑ "Extremely low frequency". ANL Glossary. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 29 October 2013. สืบค้นเมื่อ 9 August 2011.
  4. ↑ Liemohn, Michael W. and A. A. CHAN, "Unraveling the Causes of Radiation Belt Enhancements". เก็บถาวร 27 พฤษภาคม 2010 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน. EOS, TRANSACTIONS, AMERICAN GEOPHYSICAL UNION, Volume 88, Number 42, 16 October 2007, pages 427–440. Republished by NASA and accessed online, 8 February 2010. Adobe File, page 2.
  5. 1 2 Barr, R.; Jones, D. Llanwyn; Rodger, C. J. (2000). "ELF and VLF radio waves". Journal of Atmospheric and Solar-Terrestrial Physics. 62 (17–18): 1689–1718. Bibcode:2000JASTP..62.1689B.
  6. ↑ "Extremely Low Frequency Transmitter Site, Clam Lake, Wisconsin" (PDF). Navy Fact File. United States Navy. 28 June 2001. สืบค้นเมื่อ 17 February 2012. at the Federation of American Scientists website
  7. ↑ Wolkoff, E. A.; W. A. Kraimer (May 1993). "Pattern Measurements of U.S. Navy ELF Antennas" (PDF). ELF/VLF/LF Radio Propagation and Systems Aspects. Belgium: AGARD Conference proceedings 28 Sep – 2 October 1992, NATO. pp. 26.1–26.10. เก็บ (PDF)จากแหล่งเดิมเมื่อ 5 April 2014. สืบค้นเมื่อ 17 February 2012.
  8. ↑ Coe, Lewis (2006). Wireless Radio: A brief history. USA: McFarland. pp. 143–144. ISBN 978-0-7864-2662-1.
  9. 1 2 Sterling, Christopher H. (2008). Military communications: from ancient times to the 21st century. ABC-CLIO. pp. 431–432. ISBN 978-1-85109-732-6.
  10. ↑ Bashkuev, Yu. B.; V. B. Khaptanov; A. V. Khankharaev (December 2003). "Analysis of Propagation Conditions of ELF Radio Waves on the "Zeus"–Transbaikalia Path". Radiophysics and Quantum Electronics. 46 (12): 909–917. Bibcode:2003R&QE...46..909B. doi:10.1023/B:RAQE.0000029585.02723.11. S2CID 119798336.
  11. ↑ Jacobsen, Trond (2001). "ZEVS, The Russian 82 Hz ELF Transmitter". Radio Waves Below 22 kHz. Renato Romero webpage. สืบค้นเมื่อ 17 February 2012.
  12. ↑ Hardy, James (28 February 2013). "India makes headway with ELF site construction". IHS Jane's Defence Weekly. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 23 February 2014. สืบค้นเมื่อ 23 February 2014.
  13. 1 2 "Navy gets new facility to communicate with nuclear submarines prowling underwater". The Times of India. 31 July 2014.
  14. 1 2 NASA.gov, page 8. ">0 to 300 Hz ... Extremely low frequency (ELF)". เก็บถาวร 21 กรกฎาคม 2011 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน.
  15. ↑ Legros, A; Beuter, A (2006). "Individual subject sensitivity to extremely low frequency magnetic field". NeuroToxicology. 27 (4): 534–46. doi:10.1016/j.neuro.2006.02.007. PMID 16620992.
  16. ↑ ESTECIO, Marcos Roberto Higino and SILVA, Ana Elizabete. Alterações cromossômicas causadas pela radiação dos monitores de vídeo de computadores เก็บถาวร 20 กุมภาพันธ์ 2005 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน. Rev. Saúde Pública [online]. 2002, vol. 36, n. 3, pp. 330–336. ISSN 0034-8910. Republished by docguide.com. Accessed 8 February 2010.
  17. 1 2 3 "Electromagnetic Fields and Public HealthL - Extremely Low Frequency (ELF)". Fact Sheet N205. November 1998. World Health Organization. Accessed 12 February 2010. "ELF fields are defined as those having frequencies up to 300 Hz. ... the electric and magnetic fields act independently of one another and are measured separately."
  18. 1 2 S. Basu; J. Buchau; F. J. Rich; E. J. Weber; E. C. Field; J. L. Heckscher; P. A. Kossey; E. A. Lewis; B. S. Dandekar; L. F. McNamara; E. W. Cliver; G. H. Millman; J. Aarons; J. A. Klobuchar; M. F. Mendillo (1985). "Ionospheric Radio Wave Propagation" (PDF). ใน Jursa, Adolph S. (บ.ก.). Handbook of Geophysics and the Space Environment (4th ed.). Air Force Geophysics Laboratory, U.S. Air Force. pp. 10.25–10.27.
  19. ↑ Barr, et al (2000) ELF and VLF radio waves (เก็บถาวร 5 เมษายน 2014 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน), p. 1695, 1696 (fig. 3).
  20. 1 2 3 Barr, et al. (2000) ELF and VLF radio waves (เก็บถาวร 5 เมษายน 2014 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน), p. 1700–1701.
  21. ↑ Schumann, W. O. (1952). "Über die strahlungslosen Eigenschwingungen einer leitenden Kugel, die von einer Luftschicht und einer Ionosphärenhülle umgeben ist". Zeitschrift für Naturforschung A (ภาษาเยอรมัน). 7 (2): 149–154. Bibcode:1952ZNatA...7..149S. doi:10.1515/zna-1952-0202. S2CID 96060996.
  22. ↑ Schumann, W. O. (1952). "Über die Dämpfung der elektromagnetischen Eigenschwingnugen des Systems Erde – Luft – Ionosphäre". Zeitschrift für Naturforschung A (ภาษาเยอรมัน). 7 (3–4): 250–252. Bibcode:1952ZNatA...7..250S. doi:10.1515/zna-1952-3-404.
  23. ↑ Schumann, W. O. (1952). "Über die Ausbreitung sehr langer elektrischer Wellen um die Signale des Blitzes". Nuovo Cimento (ภาษาเยอรมัน). 9 (12): 1116–1138. Bibcode:1952NCim....9.1116S. doi:10.1007/BF02782924. S2CID 122643775.
  24. ↑ Schumann, W. O.; König, H. (1954). "Über die Beobachtung von Atmospherics bei geringsten Frequenzen". Naturwissenschaften (ภาษาเยอรมัน). 41 (8): 183–184. Bibcode:1954NW.....41..183S. doi:10.1007/BF00638174. S2CID 6546863.
  25. ↑ Williams, Earle R. (22 May 1992). "The Schumann resonance: A global tropical thermometer". Science. 256 (5060): 1184–1187. Bibcode:1992Sci...256.1184W. doi:10.1126/science.256.5060.1184. PMID 17795213. S2CID 26708495.
  26. ↑ "China's NYC-Sized 'Earthquake Warning System' Array Sounds More Like a Way to Talk to Submarines". 31 December 2018.
  27. ↑ "U.S. Navy: Vision...Presence...Power" (เก็บถาวร 20 เมษายน 2015 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน). SENSORS – Subsurface Sensors. US Navy. Accessed 7 February 2010.
  28. ↑ ZEVS, the Russian 82 Hz ELF transmitter.
  29. ↑ James Hardy (28 February 2013). "India makes headway with ELF site construction". IHS Jane's 360. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2014-02-23.
  30. ↑ Stéphane Sainson, Inspection en ligne des pipelines. Principes et méthodes (ในภาษาฝรั่งเศส). Ed. Lavoisier. 2007. ISBN 978-2-7430-0972-4. 332 p.
  31. ↑ Stéphane Sainson, Electromagnetic seabed logging, A new tool for geoscientists. Ed. Springer, 2016
  32. 1 2 "Titan's Mysterious Radio Wave". Jet Propulsion Laboratory. 1 มิถุนายน 2007. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 3 มิถุนายน 2007. สืบค้นเมื่อ 2 มิถุนายน 2007. Republished as "Casini - Unlocking Saturn's Secrets - Titan's mysterious radio wave เก็บถาวร 24 ธันวาคม 2010 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน". 22 November 2007. NASA. Accessed 7 February 2010.
  33. ↑ Tepley, Lee R. "A Comparison of Sferics as Observed in the Very Low Frequency and Extremely Low Frequency Bands" (เก็บถาวร 5 มิถุนายน 2011 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน). Stanford Research Institute Menlo Park, California. 10 August 1959. 64 (12), 2315–2329. Summary republished by American Geophysical Union. Accessed 13 February 2010.
  34. ↑ "Pulsars". www.cv.nrao.edu. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 12 November 2020. สืบค้นเมื่อ 31 December 2018.
  35. 1 2 Cleary, Stephen F. "Electromagnetic Field: A Danger?". The New Book of Knowledge – Medicine And Health. 1990. p. 164–174. ISBN 0-7172-8244-9.
  36. 1 2 3 Electromagnetic fields and public health (Report). Fact Sheet No. 322. World Health Organization. มิถุนายน 2007. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 1 กรกฎาคม 2007. สืบค้นเมื่อ 7 กุมภาพันธ์ 2010.
  37. ↑ Extremely Low Frequency Fields Environmental Health Criteria (Report). Monograph No. 238. World Health Organization. chapter 5, page 121. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 29 มิถุนายน 2007.
  38. ↑ Kheifets, L. (2010). "Pooled analysis of recent studies on magnetic fields and childhood leukemia". Br J Cancer. 103 (7): 1128–1135. doi:10.1038/sj.bjc.6605838. PMC 3039816. PMID 20877339.
  39. ↑ Salvan, A.; Ranucci, A.; Lagorio, S.; Magnani, C (2015). "Childhood leukemia and 50 Hz magnetic fields: Findings from the Italian SETIL case-control study". Int J Environ Res Public Health. 12 (2): 2184–2204. doi:10.3390/ijerph120202184. PMC 4344719. PMID 25689995.
  40. ↑ Kelfkens, Gert; Pruppers, Mathieu (2018). "Magnetic fields and childhood leukemia; science and policy in the Netherlands". Embec & Nbc 2017. IFMBE Proceedings. Vol. 65. pp. 498–501. doi:10.1007/978-981-10-5122-7_125. ISBN 978-981-10-5121-0.
  41. ↑ Grellier, J. (2014). "Potential health impacts of residential exposures to extremely low frequency magnetic fields in Europe". Environ Int. 62: 55–63. doi:10.1016/j.envint.2013.09.017. hdl:10044/1/41782. PMID 24161447.
  42. ↑ Electric and magnetic fields from power lines and electrical appliances (Report). Government of Canada. 25 November 2020.
  43. ↑ "Expertise de l'Afsset sur les effets sanitaires des champs électromagnétiques d'extrêmement basses fréquences". afsset.fr (ภาษาฝรั่งเศส). 6 April 2010. สืบค้นเมื่อ 23 April 2010.
  44. ↑ García A. M.; Sisternas A.; Hoyos S. P. (April 2008). "Occupational exposure to extremely low frequency electric and magnetic fields and Alzheimer disease: a meta-analysis". International Journal of Epidemiology. 37 (2): 329–340. doi:10.1093/ije/dym295. PMID 18245151.
  45. ↑ Scientific Committee on Emerging Newly Identified Health Risks-SCENIHR (January 2009). Health effects of exposure to EMF (PDF) (Report). European Directorate General for Health & Consumers. Brussels, Belgium: European Commission. pp. 4–5. สืบค้นเมื่อ 27 April 2010.

บรรณานุกรม

แหล่งที่มา

WikiPedia: ความถี่ต่ำสุด http://www.vlf.it/frequency/bands.html https://web.archive.org/web/20131031020427/http://... https://web.archive.org/web/20160304211614/http://... https://web.archive.org/web/20131029202624/http://... https://web.archive.org/web/20100527095828/http://... http://www.itu.int/dms_pubrec/itu-r/rec/v/R-REC-V.... http://www.nasa.gov/directorates/heo/scan/communic... http://www.solareis.anl.gov/glossacro/dsp_wordpopu... http://lws-trt.gsfc.nasa.gov/trt_liemohn05eos.pdf https://web.archive.org/web/20140405051228/http://...