ความพิถีพิถันเป็นมิติหนึ่งในลักษณะบุคลิกภาพใหญ่ 5 อย่าง (หรือเรียกอีกอย่างหนึ่งว่า แบบจำลองมีปัจจัย 5) ซึ่งยังประกอบด้วยมิติอื่น ๆ คือ ความสนใจต่อสิ่งภายนอก (extraversion) ความไม่เสถียรทางอารมณ์ (neuroticism) ความเปิดรับประสบการณ์ (openness to experience) และความยินยอมเห็นใจ (agreeableness)แบบทดสอบบุคลิกภาพ 2 อย่างที่ประเมินลักษณะเหล่านี้ก็คือ Revised NEO Personality Inventory (NEO PI-R)[6]และ International Personality Item Pool (IPIP)[7]และตามแบบจำลองของข้อทดสอบเหล่านี้ ความพิถีพิถันเป็นมิติที่เชื่อมต่อกัน แทนที่จะเป็นการจัดหมวดหมู่บุคคลโดย "เป็น/ไม่เป็น"

ความพิถีพิถันสัมพันธ์กับการควบคุมความหุนหันพลันแล่น (หรืออารมณ์ชั่ววูบ) แต่ก็ไม่ควรจะสับสนกับปัญหาการควบคุมความหุนหันพลันแล่นที่สัมพันธ์กับลักษณะบุคลิกภาพอื่น ๆ เช่นการสนใจสิ่งภายนอกสูง การยินยอมเห็นใจต่ำ ความยอมรับประสบการณ์สูง และความไม่เสถียรของอารมณ์ในระดับสูงคนที่ไม่พิถีพิถันจะไม่สามารถจูงใจตนเองให้ทำงานที่ต้องการจะทำให้เสร็จ[6]งานวิจัยปี 2007 แยกความพิถีพิถันออกเป็น aspect 2 อย่างคือ ความเป็นระเบียบ (orderliness) และความขยันหมั่นเพียร (industrious) โดยอย่างแรกสัมพันธ์กับความต้องการจะทำให้เป็นระเบียบเรียบร้อย และอย่างหลังสัมพันธ์กับผลิตภาพ (productivity) และจริยธรรมในการทำงาน[8]ความพิถีพิถัน เมื่อคู่กับความเปิดรับประสบการณ์ที่ต่ำ เป็นตัวบ่งชี้ความอนุรักษนิยมทางการเมือง[9]

ความพิถีพิถันคาบเกี่ยวกับแบบจำลองบุคลิกภาพอื่น ๆ เช่น ในแบบจำลอง Temperament and Character Inventory (ของ C. Robert Cloninger) ซึ่งมันสัมพันธ์กับ self-directedness (การควบคุมและปรับพฤติกรรมเพื่อให้ได้ผลที่ต้องการ) และ persistence (ความอดทน)[10]และในแบบจำลอง 16 Personality Factors (ของ Raymond Cattell) มันรวมเอาลักษณะบุคลิกภาพคือ rule consciousness (ความสำนึกในกฎ) และ perfectionism (ทุกอย่างต้องเพอร์เฝ็กต์)ในแบบจำลอง alternative five (ของ Zuckerman) มันสัมพันธ์ในเชิงลบกับ impulsive sensation-seeking (การเสาะหาความรู้สึกตามอารมณ์ชั่ววูบ)บริษัทในประเทศตะวันตกบ่อยครั้งจะประเมินลักษณะต่าง ๆ (trait) ของผู้สมัครงาน ที่สัมพันธ์กับความพิถีพิถันโดยใช้แบบทดสอบที่ผู้ทำการทดสอบแจ้งเอง