ชาวมลายูเริ่มเข้าไปตั้งถิ่นฐานบนเกาะลังกาตั้งแต่คริสต์ศตวรรษที่ 13 คือพระเจ้าจันทรภาณุแห่งอาณาจักรตามพรลิงค์ สามารถพิชิตเกาะลังกาตอนเหนือได้เมื่อ ค.ศ. 1247 โดยผู้ติดตามของพระองค์สมรสกับประชากรในท้องถิ่น[3] บุคคลเชื้อสายมลายูกลุ่มนี้ส่วนใหญ่นับถือศาสนาพุทธและสมรสข้ามกลุ่มกับชาวสิงหล[2] นักวิชาการศรีลังการะบุว่าชาวสิงหลจำนวนไม่น้อยมีเชื้อสายหรือบรรพบุรุษเป็นมลายู[2]

หลังจากนั้นหลายศตวรรษต่อมามีคลื่นผู้อพยพกลุ่มแรกเป็นชาวมลายูจากหมู่เกาะอินโดนีเซียเข้าอาศัยบนเกาะลังกาในช่วงที่ทั้งศรีลังกาและอินโดนีเซียตกเป็นอาณานิคมของดัตช์ และคลื่นผู้อพยพกลุ่มที่สอง มาจากคาบสมุทรมลายูอพยพเข้าไปในช่วงที่ศรีลังกาและมลายาเป็นอาณานิคมของจักรวรรดิบริเตน[2]