ฎีกาออกศึกฉบับแรกเขียนขึ้นในปี ค.ศ. 227 และบันทึกไว้ในชีวประวัติของจูกัดเหลียงในจดหมายเหตุสามก๊ก[1]

เวลานั้นนั้น จ๊กก๊กกำลังฟื้นตัวจากความพ่ายแพ้ครั้งก่อนในยุทธการที่อิเหลง ในปี ค.ศ. 222 และจากการการบุกลงใต้เพื่อต่อต้านกองกำลังฝ่ายตรงข้ามในภาคใต้ในปี ค.ศ. 225 จูกัดเหลียงเห็นว่าจ๊กก๊กอ่อนแอ จึงต้องดำเนินกลวิธีแข็งกร้าวต่อศัตรูเพื่อให้จ๊กก๊กคงอยู่ จูกัดเหลียงตัดสินใจเริ่มการบุกขึ้นเหนือต่อต้านรัฐวุยก๊กทางเหนืออันเป็นรัฐคู่อริของจ๊กก๊ก ก่อนออกเดินทัพ จูกัดเหลียงได้เขียนฎีกาออกศึกฉบับแรก ถึงเล่าเสี้ยนจักรพรรดิแห่งจ๊กก๊ก เพื่ออธิบายเหตุผลของยกทัพบุกเหนือและให้คำแนะนำแก่เล่าเสี้ยนในเรื่องการปกครอง

ซูชื่อ กวีในยุคราชวงศ์ซ่ง แสดงความคิดเห็นใน เยฺว่เฉฺวียนเซียนเชิงเหวินจี๋ซฺวี่ (樂全先生文集敘) ว่า ฎีกาออกศึก (ฉบับแรก) ของจูกัดเหลียงนั้น "เรียบง่ายและรัดกุม ตรงไปตรงมา แต่ไม่เป็นการดูหมิ่น"[2]

เนื้อหา

ต่อไปนี้เป็นคำแปลโดยคร่าว ๆ ของฎีกาออกศึกฉบับแรก ดูส่วนหมายเหตุสำหนับคำอธิบายเพิ่มเติมของรายละเอียดบางส่วนในเนื้อหา

ข้าพระพุทธเจ้าเหลียง[lower-alpha 1]ขอทูลว่า จักรพรรดิองค์ก่อน[lower-alpha 2]ยังไม่สำเร็จการใหญ่[lower-alpha 3]กลับสวรรคตเสียก่อน นี่เป็นภาวะวิกฤต แผ่นดินแบ่งออกเป็นสาม[lower-alpha 4] และเอ๊กจิ๋วอ่อนแอ[lower-alpha 5] แต่เสนาบดีในนครหลวงไม่ได้ถอดใจ นักรบนอกนครหลวงไม่กลัวความตาย ทั้งนี้เพราะพวกเขาสำนึกในพระกรุณาที่ได้รับจากจักรพรรดิองค์ก่อน และพวกเขาหวังจะได้ตอบแทนพระกรุณาโดยการรับใช้ฝ่าบาทเช่นกัน ฝ่าบาทควรรับฟังความคิดเห็นของพวกเขา ส่งเสริมคุณธรรมของจักรรพรรดิองค์ก่อน ปลุกขวัญเหล่าทหารกล้า และอย่าดูแคลนตัวเองหรือกล่าววาจาไม่เหมาะสมอันจะเป็นการกีดกันคำแนะนำที่มีประโยชน์