อ้างอิง ของ นโปเลียนที่_2

  1. ↑ "The King of Rome's birth". Le Moniteur Universel. Paris. 21 March 1811. สืบค้นเมื่อ 8 March 2012.
  2. 1 2 3 4 "Napoleon II: King of Rome, French Emperor, Prince of Parma, Duke of Reichstadt". The Napoleon Foundation. napoleon.org. March 2011. สืบค้นเมื่อ 8 March 2012.
  3. ↑ "Ch?teau de Fontainebleau". Musee-chateau-fontainebleau.fr. สืบค้นเมื่อ 2012-08-28.
  4. ↑ G. Lenotre, le Château de Rambouillet, six siècles d'histoire, ch. L'empereur, Éditions Denoël, Paris, 1984 (1930 reedition), pp. 126–133, ISBN 2-207-23023-6.
  5. ↑ "(N.275.) Arrete par lequel la Commission du Gouvernement se constitue sous la présidence M. le Duc d'Otrante". Bulletin des lois de la République française (ภาษาฝรั่งเศส). 23 June 1815. p. 279.
  6. ↑ "(N. 1.) Proclamation du Roi". Bulletin des lois de la République française (ภาษาฝรั่งเศส). 25 June 1815. p. 1.
  7. ↑ Napoleon II Biography
  8. ↑ Markham, Felix, Napoleon, p. 249
  9. ↑ Altman, Gail S. Fatal Links: The Curious Deaths of Beethoven and the Two Napoleons (Paperback). Anubian Press (September 1999). ISBN 1-888071-02-8
  10. ↑ Poisson, Georges, (Robert L. Miller, translator), Hitler's Gift to France: The Return of the Ashes of Napoleon II, Enigma Books, ISBN 978-1-929631-67-4 (Synopsis & Review by Maria C. Bagshaw).
  11. ↑ Poisson, Georges, Le retour des cendres de l'Aiglon, Édition Nouveau Monde, Paris, 2006, ISBN 2847361847 French wags at the time countered Hitler's propaganda by saying "Hitler stole France's coal, but returned to them the ashes." (French)
  12. ↑ Driskel, Paul (1993). As Befits a Legend. Kent State University Press. p. 168 ISBN 0-87338-484-9
  13. ↑ Leo A. Loubere, Nineteenth-Century Europe: The Revolution of Life, Englewood Cliffs, New Jersey: Prentice Hall, p. 154.
  14. ↑ Palmer 1994, p. 3.


ก่อนหน้านโปเลียนที่ 2ถัดไป
จักรพรรดินโปเลียนที่ 1
จักรรพรรดิแห่งฝรั่งเศส
(ไม่ได้เสวยราชย์)
(4 เมษายน พ.ศ. 2357 - 6 เมษายน พ.ศ. 2357 และ
22 มิถุนายน พ.ศ. 2358 - 7 กรกฎาคม พ.ศ. 2358)		การฟื้นฟูราชวงศ์บูร์บงครั้งที่สอง
ลำดับถัดไปโดย
พระเจ้าหลุยส์ที่ 18
สูญเสียพระราชอิสริยยศจาก
การฟื้นฟูราชวงศ์บูร์บงครั้งที่สอง
จักรรพรรดิแห่งฝรั่งเศส
(พระราชอิสริยยศแต่เพียงในนาม)
(7 กรกฎาคม พ.ศ. 2358 - 22 กรกฎาคม พ.ศ. 2375)		จักรพรรดิโฌแซ็ฟที่ 1
อ้างสิทธิ์ในฐานะจักรพรรดิ
รื้อฟื้นพระราชอิสริยยศ
ลำดับก่อนหน้าโดย
จักรพรรดิโยเซฟที่ 2
กษัตริย์แห่งโรม
(20 มีนาคม พ.ศ. 2354 – 4 เมษายน พ.ศ. 2357)		ล้มเลิกพระราชอิสริยยศ
พระราชวงศ์แห่งจักรวรรดิฝรั่งเศส
ปฐมวงศ์
เจ้าชายฝรั่งเศส
หลายพระองค์มีพระราชอิสริยยศในรัฐบริวารของฝรั่งเศส