มีข้อควรพิจารณาสี่ประการที่ต้องคำนึงถึงเมื่อกล่าวถึงการอนุรักษ์ปลาสเตอร์เจียนเปอร์เซียคือ การดูแลรักษาลำธารและการสร้างเขื่อนกั้นแม่น้ำ, การสูญเสียพื้นที่วางไข่, ระดับการปนเปื้อนของแม่น้ำสู่ทะเลแคสเปียน, และการจับปลาในทะเล[6] ปัญหาจำนวนมากสำหรับปลาสเตอร์เจียนเกิดจากกิจกรรมของมนุษย์โดยเฉพาะการจับปลา เมื่อชาวประมงนำปลาสเตอร์เจียนออกจากทะเลก่อนเวลาอันควร พวกเขาจะขัดขวางวงจรของระบบนิเวศโดยการกำจัดปลาที่ยังไม่เจริญเต็มที่และลดจำนวนประชากรที่สามารถวางไข่ได้ วิธีแก้ปัญหาดังกล่าววิธีหนึ่งคือการให้เงินอุดหนุนจากรัฐบาลหรือนอกภาครัฐเพื่อช่วยเหลือผู้อนุบาลปลาในการผสมเทียมปลาสเตอร์เจียนเปอร์เซีย[6]