ผักกูด (
ชื่อวิทยาศาสตร์: Diplazium esculentum) เป็นชื่อของผักชนิดหนึ่งที่อยู่ใน
ตระกูลเฟิร์นที่อยู่ในวงศ์
Athyriaceae ซึ่งมนุษย์สามารถนำมาปรุงเป็นอาหารได้ นอกจากจะนำมาเป็นอาหารได้แล้วยังนำมาเป็น
สมุนไพรได้อีกด้วย ผักกูดมักจะขึ้นอยู่ตามริมน้ำหรือ
พื้นที่ชุ่มน้ำ มากกว่าใน
ป่าทึบ มักพบบ่อยเพราะเป็นช่วงเจริญเติบโตใน
ฤดูฝนมีเหง้าสูงได้ 1 เมตร ใบเป็นแผงรูปขนนก ตอนอายุยังน้อยจะแตกเป็นรูปขนนกชั้นเดียวคู่ขนานกันไปตั้งแต่โคนใบถึงปลายใบ เมื่ออายุมากขึ้นใบจะเปลี่ยนเป็นรูปขนนก 2 ชั้น ยอดอ่อนและปลายยอดม้วนงอแบบก้นหอย พบกระจายพันธุ์ทั่วไปใน
ทวีปเอเชียและ
โอเชียเนียใบของผักกูดใช้ต้มน้ำดื่มหรือกินสด ช่วยแก้ไข้ตัวร้อน, แก้พิษอักเสบ, บำรุงสายตา, บำรุงโลหิต, แก้โลหิตจาง ป้องกันเลือดออกตามไรฟันและขับปัสสาวะเด็ดขาดมาก ลด
ความดันโลหิตสูง ลด
คอเลสเตอรอลใน
เม็ดเลือด มีสาร
บีตา-แคโรทีนและ
ธาตุเหล็กสูง ส่วนใหญ่จะนำใบอ่อน ช่ออ่อน ทำแกงกับ
ปลาเนื้ออ่อนน้ำจืด เช่น
ปลาช่อนหรือลวกจิ้มน้ำพริกชนิดต่างๆ ยำผักกูด, ผักกูดผัดน้ำมันหอย, แกงกะทิกับปลาย่าง, ลวกกะทิ แต่ไม่นิยมกินสด ๆ กันเพราะจะมียางเป็นเมือกอยู่ที่ก้านนอกจากนี้แล้ว ผักกูดยังเป็นดัชนีชี้วัดถึง
สภาพแวดล้อมให้ได้รู้ว่า บริเวณไหนอากาศไม่ดี ดินไม่บริสุทธิ์ มีสารเคมีเจือปนอยู่ ผักกูดจะไม่ขึ้นหรือแตกต้นในบริเวณนั้นเด็ดขาด
[1]