ในปี ค.ศ. 1994 หลังจากวีเซอร์ประสบความสำเร็จกับอัลบั้มเปิดตัวชื่อเดียวกับวง ได้รับรางวัลแผ่นเสียงทองคำขาวหลายรางวัล วีเซอร์ได้หยุดพักจากทัวร์ในช่วงเทศกาลคริสต์มาส[3] ที่รัฐคอนเนตทิคัต บ้านเกิดของนักแต่งเพลง ริเวอส์ โควโม เขาได้เริ่มเตรียมวัตถุดิบสำหรับอัลบั้มชุดถัดไปของวีเซอร์ โดยได้ใช้เครื่องบันทึกเสียง 8 แทร็ก[4] แนวคิดดั้งเดิมคือ เป็นร็อกโอเปราแนวนวนิยายวิทยาศาสตร์ ที่ใช้ชื่ออัลบั้มว่า ซองส์ฟรอมเดอะแบล็กโฮล (Songs from the Black Hole) ที่แสดงออกถึงหลากหลายความรู้สึกเกี่ยวกับความสำเร็จ วีเซอร์ได้พัฒนาผลงาน ซองส์ฟรอมเดอะแบล็กโฮล จากการบันทึกเสียงเป็นช่วง ๆ ตลอดปี ค.ศ. 1995[5]

ในเดือนมีนาคม โควโม ที่เกิดมาขาไม่เท่ากัน ได้เข้าผ่าตัดยืดขาข้างขวาให้เท่าข้างซ้าย ซึ่งก็ต้องทำกายภาพบำบัดอย่างเจ็บปวด เป็นผลกระทบต่อการเขียนเพลง ซึ่งเขาใช้เวลาระยะยาวในการรักษาตัว ไม่สามารถเดินได้โดยปราศจากไม้เท้า และต้องใช้ยาแก้ปวด[6] ในช่วงเวลานี้เอง โควโมสมัครเรียนการประพันธ์เพลงคลาสสิกที่มหาวิทยาลัยฮาร์วาร์ด ด้วยจดหมายสมัครเรียนพรรณาถึงความผิดหวังจากวิถีดนตรีร็อก ดังนี้

แฟนเพลงถามผมตลอดเวลาว่าการเป็นร็อกสตาร์ทำอย่างไร ผมอาจพูดได้ว่า พวกเขากำลังฝันเหมือนกันที่ผมเคยฝัน เมื่อผมยังเป็นเด็ก หวังว่าสักวันจะครองโลกด้วยวงดนตรีร็อก ผมก็บอกกับเขาในสิ่งเดียวกันนี้ ผมจะบอกคนที่อยากเป็นร็อกสตาร์ ว่า คุณจะโดดเดี่ยว คุณจะพบคน 200 คนทุก ๆ คืน แต่บทสนทนาที่คุณคุยด้วยจะยาวเพียงแค่ราว 30 วินาที ที่อาจรวมถึงการพยายามโน้มน้าวพวกเขาว่า ไม่! คุณไม่ได้ต้องการกางเกงในพวกเขา จากนั้นคุณก็จะโดดเดี่ยวอีกครั้ง ในห้องโมเต็ล หรือไม่คุณก็อยุ่บนรถบัส ในห้องเล็ก ๆ ฆ่าเวลา 9 ชั่วโมง เพื่อไปยังเมืองต่อไป นี่แหละชีวิตร็อกสตาร์[7]

โควโมรู้สึกผิดหวังกับ "ความจำกัดของดนตรีร็อก" ทุกคืนหลังจากแสดงกับวีเซอร์ เขาจะฟังเพลงโอเปราในปี ค.ศ. 1904 ของจาโกโม ปุชชีนี ที่ชื่อเพลง มาดามบัตเตอร์ฟลาย ด้วย "การดิ่งสู่ลงอารมณ์ ความเศร้า และ โศกนาฏกรรม" เป็นแรงบันดาลใจทางดนตรีให้เขามากกว่าเดิม[8] เดือนพฤษภาคม ค.ศ. 1996 การเขียนเพลงของโควโมเริ่ม "หม่นลง เข้าถึงอารมณ์และเปิดเผย มีลูกเล่นน้อยลง" และเขาทิ้งแนวคิดการทำอัลบั้ม ซองส์ฟรอมเดอะแบล็กโฮล ไป[9] เพลงต่าง ๆ จากอัลบั้มชุดที่ 2 ของวงวีเซอร์ ก็ถูกเขียนใหม่ขณะที่โควโมเรียนที่ฮาร์วาร์ด เป็นบันทึกถึงความเหงา ความผิดหวัง หรือที่โควโมเรียกว่า "ด้านมืด" ของตน[4]