ภาษาชากาทาย (อังกฤษ: Chagatai; Chagatay: چغتای) หรือเรียกว่า ทือร์กี (Turki)[lower-alpha 1][5] ภาษาเตอร์กิกตะวันออก[6] หรือ ภาษาเตอร์กิกชากาทาย (Čaġatāy türkīsi)[4] เป็นภาษากลุ่มเตอร์กิกที่สูญแล้ว ซึ่งเคยใช้พูดอย่างกว้างขวางในเอเชียกลาง และย้งคงเป็นภาษาวรรณกรรมจนถึงต้นคริสต์ศตวรรษที่ 20 ภาษานี้เคยมีการใช้งานในหลายพื้นที่ เช่นในบริเวณที่เป็นอุซเบกิสถาน, ซินเจียง, คาซัคสถาน และคีร์กีซสถานในปัจจุบัน[7] ภาษาชากาทายแบบวรรณกรรมเป็นภาษาต้นตอของสาขาการ์ลุกในกลุ่มภาษาเตอร์กิก ที่รวมภาษาอุซเบกและภาษาอุยกูร์ในนั้น[8] ภาษาเติร์กเมนได้รับอิทธิพลจากภาษาชากาทายมาหลายศตวรรษ แม้ว่าจะไม่ได้อยู่ในสาขาการ์ลุกก็ตาม (แต่อยู่ในสาขาโอคุซ)[9]