ลัทธิชาเบซ (สเปน: chavismo, chavecismo) เป็นอุดมการณ์และขบวนการทางการเมืองฝ่ายซ้ายซึ่งเกิดขึ้นในประเทศเวเนซุเอลา มีพื้นฐานมาจากความคิด แผนการ และแนวทางการบริหารประเทศของอดีตประธานาธิบดีอูโก ชาเบซ นอกจากนี้ ลัทธิชาเบซยังระบุตัวเองว่าเป็นขบวนการพลเรือน-ทหารที่เอนเอียงไปทางสังคมนิยมและคตินิยมแบบโบลิบาร์[1] โดยที่ยังรวมองค์ประกอบบางอย่างของความรักปิตุภูมิ[2] ลัทธิอยู่ร่วมกันระหว่างประเทศ[3] คตินิยมสิทธิสตรี[4] การเมืองสีเขียว[5] และการรวมกลุ่มแคริบเบียนและลาตินอเมริกาไว้ด้วย[6] ในอีกแง่หนึ่ง กลุ่มนโยบายของรัฐและนโยบายรากหญ้าที่ลัทธิชาเบซได้กำหนดและริเริ่มนั้นมีชื่อเรียกว่า การปฏิวัติโบลิบาร์ ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของปรากฏการณ์ทางการเมืองในลาตินอเมริกาที่เรียกว่า "กระแสชมพู"ลัทธิชาเบซได้ครอบงำการเมืองเวเนซุเอลาผ่านรัฐบาลของชาเบซเอง (พ.ศ. 2542–2556) และรัฐบาลของนิโกลัส มาดูโร (พ.ศ. 2556–ปัจจุบัน) มาเป็นระยะเวลานานกว่า 17 ปี แต่ทุกวันนี้ กลุ่มผู้นิยมลัทธิชาเบซได้แตกแยกออกเป็นสองกลุ่มใหญ่ ๆ ได้แก่ กลุ่มผู้สนับสนุนมาดูโรและกลุ่มผู้ต่อต้านเขา[7][8] บ่อยครั้งผู้ที่สนับสนุนหรือติดตามมาดูโรถูกเรียกว่า "ผู้นิยมลัทธิมาดูโร" (madurista) แต่ตัวมาดูโรเองไม่ยอมรับการใช้ศัพท์ดังกล่าว โดยชี้ว่าเป็น "กับดักของศัตรู"[9]