ภายหลังการสนธิสัญญาระหว่างจักรพรรดิเฟรดเดอริคที่ 2 แห่งจักรวรรดิโรมันอันศักดิ์สิทธิ์ กับอัล-คามิล สุลต่านแห่งอัยยูบีย์ในครั้งนั้น เยรูซาเล็มก็ถูกชาวมุสลิมยึดกลับไปอีก ในเวลานั้นเป็นสมัยของสมเด็จพระสันตะปาปาอินโนเซนต์ที่ 4 ทรงเรียกร้องให้จัดตั้งกองทัพครูเสด เพื่อยึดเยรูซาเล็มกลับคืนอีกครั้ง มีเพียงพระเจ้าหลุยส์ที่ 9 แห่งฝรั่งเศส พระองค์เดียวเท่านั้นที่อาสาออกรบ ทั้งที่เพิ่งจะเสร็จสิ้นสงครามที่ยืดเยื้อกับอังกฤษมายาวนาน และยังติดภารกิจออกปราบปรามเขตแดนที่กระด้างกระเดื่องทางตอนใต้ของฝรั่งเศส พระองค์จึงขอยืดเวลาออกไปอีกระยะหนึ่งจนกระทั่งปี ค.ศ. 1249 พระองค์เลือกนำทัพออกจากเมืองท่าที่เพิ่งเปิดขึ้นใหม่ทางใต้ฝรั่งเศส แทนที่จะเป็นเจนัวหรือเวนิส แต่ก็วางเป้าหมายไว้ที่อียิปต์และยึดเมืองท่าดาเมียตตา

หลังจากที่ยึดดาเมียตตาได้แล้ว หลุยส์ที่ 9 ก็นำทัพมุ่งหน้าสู่ไคโร ช่วงนั้นอียิปต์ปกครองโดยสุลต่านตุรันชา กองทัพครูเสด ออกเดินทางสู่ไคโรในปี ค.ศ. 1250 แต่ยังไม่ทันถึงไคโร ก็ถูกโจมตีโดยทัพมุสลิมนำโดยไบบาร์ส ขุนพลชาวมุสลิมที่มันซูระ กองทัพของหลุยส์ที่ 9 พ่ายแพ้ สูญเสียนักรบเกือบทั้งหมด ระหว่างทางที่หลุยส์ ที่ 9 กำลังล่าถอยทัพกลับดาเมียตตา พระองค์ถูกดักจับและนำไปควบคุมไว้ที่ไคโรในฐานะตัวประกันโดยฝ่ายมุสลิมได้ติดต่อไปยังฝรั่งเศส เพื่อขอเงินค่าไถ่เพื่อแลกกับการปล่อยพระองค์กลับบ้าน

หลังจากความพ่ายแพ้ กองทัพครูเสดก็แตกกระสานซ่านเซ็นหนีเอาตัวรอด หลังจากฝรั่งเศสยินยอมจ่ายค่าประกันเป็นจำนวน 800,000 เหรียญทอง ฝ่ายมุสลิมจึงยอมปล่อยหลุยส์ ที่ 9 เป็นอิสระ แต่พระองค์ก็ไม่ยอมกลับบ้าน ยังคงท่องเที่ยวอยู่ในดินแดนศักดิ์สิทธิ์ต่อไป อยู่ในซีเรียนานถึง 4 ปี ช่วงเวลานั้น หลุยส์ที่ 9 พยายามสร้างปราการต่าง ๆ ในซีเรียให้แข็งแกร่งกว่าเดิมและจัดเตรียมอาวุธ จัดเตรียมกำลังพลโดยรับสมัครผู้อาสามาเป็นทหารนำมาฝึกรบให้เข้มแข็งขึ้น เพราะพระองค์หวังว่าจะเข้าทำศึกกอบกู้เยรูซาเล็มอีกครั้งให้สำเร็จจนได้ จนกระทั้งปี ค.ศ. 1254 พระองค์จึงได้คิดเดินทางกลับฝรั่งเศส