อ้างอิง ของ อินเบก

  1. ↑ ("ขงเบ้งได้ฟังดังนั้นก็ดีใจ จึงลุกขึ้นขมีขมันออกไป เอามือเคาะลับแลเข้าเรียกขุนนาง ออกชื่อเคาเจ้งบิต๊กเซียงกีเล่าเป๋าเตียเจ้โจเตาเขงเตียวซ้องเลียวต๋งห้องกวนโหเจ้งอินเบกอินซุนเจียวจิ๋วเตียวอี้อองเมาอิเจี้ยจิมปักเปนขุนนางผู้ใหญ่ตามเสด็จไปคอยฟังอยู่ข้างนอกนั้นให้เข้าไปข้างใน") "สามก๊ก ตอนที่ ๖๓". วัชรญาณ. สืบค้นเมื่อ August 16, 2023.
  2. ↑ ("เจาจิ๋วก็ห้ามปรามเปนหลายครั้ง ขงเบ้งก็มิได้ฟัง จึงสั่งให้ กุยฮิวจี๋ บิฮุย ตันอุ๋น เฮียงทง ตันจีน เจียวอ้วน เตียวฮี เตาเขง โตบี เอียวฮอง เบงก๋อง ไลบิน อินเบด ลิจวน ฮุยสี เจาจิ๋ว กับขุนนางผู้ใหญ่ร้อยเศษ คุมทหารอยู่รักษาเมืองเสฉวน") "สามก๊ก ตอนที่ ๗๐". วัชรญาณ. สืบค้นเมื่อ August 16, 2023.
  3. ↑ (父仁，字德賢，與同縣尹默懼遊荊州，從司馬徽、宋忠等學。) จดหมายเหตุสามก๊ก เล่มที่ 42.
  4. ↑ (尹默字思潛，梓潼涪人也。益部多貴今文而不崇章句，默知其不博，乃遠游荊州，從司馬德操、宋仲子等受古學。皆通諸經史，又專精於左氏春秋，自劉歆條例，鄭衆、賈逵父子、陳元方、服虔注說，咸略誦述，不復桉本。) จดหมายเหตุสามก๊ก เล่มที่ 42.
  5. ↑ (先主定益州，領牧，以為勸學從事，及立太子，以默為僕射，以左氏傳授後主。後主踐阼，拜諫議大夫。丞相亮住漢中，請為軍祭酒。亮卒，還成都，拜太中大夫，卒。子宗傳其業，為博士。) จดหมายเหตุสามก๊ก เล่มที่ 42.
  6. ↑ (尹默精於左氏，雖不以德業為稱，信皆一時之學士。) จดหมายเหตุสามก๊ก เล่มที่ 42.

บรรณานุกรม

บุคคลสำคัญในจ๊กก๊ก
จักรพรรดิ
จักรพรรดินี
องค์ชายและเชื้อพระวงศ์
ผู้สำเร็จราชการแผ่นดิน
ขุนนางฝ่ายพลเรือน
ขุนนางฝ่ายทหาร
สตรีสำคัญ
บุคคลสำคัญอื่น ๆ