อ้างอิง ของ เตงปิด

  1. ↑ ([嘉平元年春正月]戊戌，有司奏収黃門張當付廷尉，考實其辭，爽與謀不軌。又尚書丁謐、鄧颺、何晏、司隷校尉畢軌、荊州刺史李勝、大司農桓範皆與爽通姦謀，夷三族。) จดหมายเหตุสามก๊ก เล่มที่ 4.
  2. ↑ (丁謐，字彥靖。) อรรถาธิบายจากเว่ย์เลฺว่ในจดหมายเหตุสามก๊ก เล่มที่ 9.
  3. ↑ (沛國丁謐) จดหมายเหตุสามก๊ก เล่มที่ 9.
  4. ↑ (字彥靖。父斐，字文侯。初，斐隨太祖，太祖以斐鄉里，特饒愛之。斐性好貨，數請求犯法，輒得原宥。爲典軍校尉，總攝內外，每所陳說，多見從之。) อรรถาธิบายจากเว่ย์เลฺว่ในจดหมายเหตุสามก๊ก เล่มที่ 9.
  5. ↑ (謐少不肯交游，但博觀書傳。爲人沈毅，頗有才略。) อรรถาธิบายจากเว่ย์เลฺว่ในจดหมายเหตุสามก๊ก เล่มที่ 9.
  6. ↑ (後帝聞其有父風，召拜度支郎中。) อรรถาธิบายจากเว่ย์เลฺว่ในจดหมายเหตุสามก๊ก เล่มที่ 9.
  7. ↑ (曹爽宿與相親，時爽爲武衞將軍，數爲帝稱其可大用。) อรรถาธิบายจากเว่ย์เลฺว่ในจดหมายเหตุสามก๊ก เล่มที่ 9.
  8. ↑ (會帝崩，爽輔政，乃拔謐爲散騎常侍，遂轉尚書。) อรรถาธิบายจากเว่ย์เลฺว่ในจดหมายเหตุสามก๊ก เล่มที่ 9.
  9. ↑ (丁謐畫策，使爽白天子，發詔轉宣王為太傅，外以名號尊之，內欲令尚書奏事，先來由己，得制其輕重也。)จดหมายเหตุสามก๊ก เล่มที่ 9.
  10. ↑ (初，宣王以爽魏之肺腑，每推先之，爽以宣王名重，亦引身卑下，當時稱焉。丁謐、畢軌等旣進用，數言於爽曰：「宣王有大志而甚得民心，不可以推誠委之。」由是爽恒猜防焉。禮貌雖存，而諸所興造，皆不復由宣王。宣王力不能爭，且懼其禍，故避) อรรถาธิบายของเผย์ ซงจือในจดหมายเหตุสามก๊ก เล่มที่ 9.
  11. ↑ (故於時謗書，謂「臺中有三狗，二狗崖柴不可當，一狗憑默作疽囊。」三狗，謂何、鄧、丁也。默者，爽小字也。其意言三狗皆欲嚙人，而謐尤甚也。) อรรถาธิบายของเผย์ ซงจือในจดหมายเหตุสามก๊ก เล่มที่ 9.
  12. ↑ (十年正月，車駕朝高平陵，爽兄弟皆從。宣王部勒兵馬，先據武庫，遂出屯洛水浮橋。) จดหมายเหตุสามก๊ก เล่มที่ 9.
  13. ↑ (侍中許允、尚書陳泰說爽，使早自歸罪。爽於是遣允、泰詣宣王，歸罪請死，乃通宣王奏事。《世語》曰：宣王使許允、陳泰解語爽，蔣濟亦與書達宣王之旨，又使爽所信殿中校尉尹大目謂爽，唯免官而已，以洛水爲誓。爽信之，罷兵。《魏氏春秋》曰：爽旣罷兵，曰：「我不失作富家翁。」) จดหมายเหตุสามก๊ก เล่มที่ 9.
  14. ↑ (爽以支屬，世蒙殊寵，親受先帝握手遺詔，託以天下，而包藏禍心，蔑棄顧命，乃與晏、颺及當等謀圖神器，範黨同罪人，皆爲大逆不道」。於是收爽、羲、訓、晏、颺、謐、軌、勝、範、當等，皆伏誅，夷三族。) จดหมายเหตุสามก๊ก เล่มที่ 9.

บรรณานุกรม

บุคคลสำคัญในวุยก๊ก
จักรพรรดิ
จักรพรรดินี
องค์ชายและราชนิกูลชาย
เจ้าหญิงและราชนิกูลหญิง
ผู้สำเร็จราชการแผ่นดิน
ขุนนางฝ่ายพลเรือน
ขุนนางฝ่ายทหาร
สตรีที่มีชื่อเสียงคนอื่น ๆ
บุคคลที่มีชื่อเสียงคนอื่น ๆ