A total of 20 fleet carriers are in active service by ten navies. Additionally, the navies of ออสเตรเลีย, บราซิล, จีน, ฝรั่งเศส, อินเดีย, อิตาลี, ญี่ปุ่น, เกาหลีใต้, สเปน, ไทย, the สหราชอาณาจักร, and the สหรัฐ also operate ships capable of carrying and operating multiple helicopters and STOVL aircraft.

ออสเตรเลีย

ปัจจุบัน

The Canberra class of landing helicopter docks, based on the Spanish vessel Juan Carlos I, are currently under construction, intended to enter service between 2014 and 2016. The class is being built by Navantia and BAE Systems Australia; and HMAS Canberra is the largest ship ever built for the Royal Australian Navy.[12] Canberra underwent sea trials in late 2013 and is to be commissioned in early 2014, while HMAS Adelaide is expected to enter service in 2016. The Australian version retains the ski-ramp from the Juan Carlos I design, although the RAN has opted against a carrier based fixed-wing aircraft capability for the time being.

บราซิล

ปัจจุบัน

1 CATOBAR carrier: NAe São Paulo (A12): 32,800 tonne ex-French carrier Foch (launched 1960), purchased in 2000.

จีน

ปัจจุบัน

1 STOBAR carrier: The เหลียวหนิง was originally built as the 57,000 tonne Soviet Kuznetsov-class carrier Varyag[1] and was later purchased as a stripped hulk by China in 1998 on the pretext of use as a floating casino, then partially rebuilt and towed to China for completion.[13][14] The Liaoning was commissioned on 25 September 2012, and began service for testing and training.[15] On 24 or 25 November 2012, Liaoning successfully launched and recovered several Shenyang J-15 jet fighter aircraft.[16][17][18]

ฝรั่งเศส

ปัจจุบัน

1 CATOBAR carrier: Charles de Gaulle (R91): 42,000 tonne nuclear-powered aircraft carrier, commissioned in 2001.

3 Amphibious assault ships: Mistral-class 21,500 tonne full deck amphibious assault ships with hospital and well deck .

อินเดีย

ปัจจุบัน

1 STOBAR carrier: INS Vikramaditya, 45,400 tonnes, modified Kiev-class. The carrier was purchased by India on 20 January 2004 after years of negotiations at a final price of $2.35 billion. The ship successfully completed her sea trials in July 2013 and aviation trials in September 2013. She was formally commissioned on 16 November 2013 at a ceremony held at Severodvinsk, Russia.[19]

1 STOVL carrier: INS Viraat: 28,700 tonne ex-British STOVL converted carrier HMS Hermes (launched 1953), purchased in 1986 and commissioned in 1987, scheduled to be decommissioned in 2019.[20]

อนาคต

India started the construction of a 40,000-tonne, 260-metre-long Vikrant-class aircraft carrier in 2009.[21] The new carrier will cost US$762 million and will operate MiG-29K, naval HAL Tejas, and Sea Harrier aircraft along with the Indian-made helicopter HAL Dhruv.[21] The ship will be powered by four gas-turbine engines and will have a range of 8,000 nautical miles (14,000 km), carrying 160 officers, 1,400 sailors, and 30 aircraft. The carrier is being constructed by Cochin Shipyard.[21] The ship was launched in August 2013 and is scheduled for commissioning in 2018.[22][23][24][25]

อิตาลี

ปัจจุบัน

2 STOVL carriers:

• Giuseppe Garibaldi (551): 14,000 tonne Italian STOVL carrier, commissioned in 1985.
• Cavour (550): 27,000 tonne Italian STOVL carrier designed and built with secondary amphibious assault facilities, commissioned in 2008.[26]

ญี่ปุ่น

ปัจจุบัน

2 ASW ships:เรือพิฆาตบรรทุกเฮลิคอปเตอร์ชั้นฮีวงะ 13,950 ton helicopter-only anti-submarine warfare carrier with enhanced command-and-control capabilities allowing them to serve as fleet flagships.

อนาคต

In August 2013, A launching ceremony for Japan's largest military ship since World War II is held in Yokohama on Tuesday, August 6. The 820-foot-long, 19,500-ton flattop เรือพิฆาตบรรทุกเฮลิคอปเตอร์ชั้นอิซูโมะ will be deployed in March 2015.[27]

รัสเซีย

ปัจจุบัน

1 STOBAR carrier: Admiral Flota Sovetskovo Soyuza Kuznetsov: 55,000 tonne Kuznetsov-class STOBAR aircraft carrier. Launched in 1985 as Tbilisi, renamed and operational from 1995. Without catapults she can launch and recover lightly fueled naval fighters for air defense or anti-ship missions but not heavy conventional bombing strikes.[ต้องการอ้างอิง] Officially designated an aircraft carrying cruiser, she is unique in carrying a heavy cruiser's compliment of defensive weapons and large P-700 Granit offensive missiles. The P-700 systems will be removed in the coming refit to enlarge her below decks aviation facilities as well as upgrading her defensive systems.[28][29]

สเปน

ปัจจุบัน

1 STOVL carrier: Juan Carlos I (L61): 27,000 tonne, Specially designed multipurpose strategic projection ship which can operate as an amphibious assault ship or STOVL carrier depending on mission requirement, has full facilities for both functions including a ski jump ramp, well deck, and vehicle storage area which can be used as additional hangar space, launched in 2008, commissioned 30 September 2010.[30]

เกาหลีใต้

ปัจจุบัน

One Dokdo-class amphibious assault ship 18,860 ton full deck amphibious assault ship with hospital and well deck and facilities to serve as fleet flagship.

ไทย

ปัจจุบัน

1 Offshore helicopter support ship: เรือหลวงจักรีนฤเบศร helicopter carrier: 11,400 tonne STOVL carrier based on Spanish Príncipe de Asturias design. Commissioned in 1997. The AV-8S Matador/Harrier STOVL fighter wing, mostly inoperable by 1999,[31] was retired from service without replacement in 2006.[32] Ship now used for royal transport, helicopter operations, and as a disaster relief platform.[33]

สหราชอาณาจักร

ปัจจุบัน

2 Amphibious assault ships:

• HMS Illustrious: 22,000 tonne STOVL Invincible class carrier, commissioned in 1982. Originally there were three of her class but the other two have since been retired and recycled to save money. Fixed-wing aircraft carrier operations ended after first Sea Harrier and then RAF/RN joint force Harrier II aircraft were retired by the UK as a cost-saving measure in 2010, now operating as a Landing Platform Helicopter until Ocean is out of refit in 2014[34] and then to be preserved as a memorial.[35]
• HMS Ocean amphibious assault ship 21,750 ton full deck amphibious assault ship based on the Invincible-class aircraft carrier hull[36] but without facilities for fixed wing aviation.

อนาคต

ราชนาวีอังกฤษกำลังสร้างเรือบรรทุกเครื่องบินเอสโทฟล์ขนาดใหญ่สองลำ คือ เรือบรรทุกเครื่องบินชั้นควีนอลิซาเบธ เพื่อแทนที่เรือบรรทุกเครื่องบินชั้นอินวินซิเบิล เรือดังกล่าวจะมีชื่อว่าเอชเอ็มเอส ควีน อลิซาเบธและเอชเอ็มเอส พรินซ์ออฟเวลส์[37][38] ทั้งสองลำจะสามารถบรรทุกอากาศยานได้ 40 ลำและมีระวางขับน้ำประมาณ 65,000 ตัน เรือทั้งสองลำจะปฏิบัติการได้ในปีพ.ศ. 2563[39] อากาศยานที่ใช้บนเรือจะประกอบด้วยเอฟ-35บี ไลท์นิง 2[40] เรือทั้งสองลำจะเป็นเรือรบที่ใหญ่ที่สุดที่ราชนาวีอังกฤษเคยสร้าง

สหรัฐ

ปัจจุบัน

10 CATOBAR carriers: เรือบรรทุกเครื่องบินชั้นนิมิตซ์: ten 101,000 ton nuclear-powered supercarriers, the first of which was commissioned in 1975. A Nimitz-class carrier is powered by two nuclear reactors and four steam turbines and is 1,092 feet (333 m) long.

9 Amphibious assault ships:

• Tarawa class a class of 40,000 ton amphibious assault ships, of which one, ยูเอสเอส Peleliu (LHA-5), remains in service. Ships of this class have been used in wartime in their secondary mission as a light carriers with 20 AV-8B Harrier II aircraft after unloading their Marine expeditionary unit. Scheduled to be decommissioned in 2014 and replaced by the 45,000 ton USS America (LHA-6).
• Wasp class a class of eight 41,000 ton amphibious assault ships, members of this class have been used in wartime in their secondary mission as light carriers in the with 20 to 25 AV-8Bs after unloading their Marine expeditionary unit.

อนาคต

กองเรือบรรทุกเครื่องบินชั้นนิมิตซ์ของสหรัฐบางส่วนจะถูกแทนที่ด้วยเรือบรรทุกเครื่องบินชั้นเจอรัลด์ อาร์. ฟอร์ด คาดกันว่าเรือแบบดังกล่าวจะระบบอัตโนมัติมากขึ้นเพื่อลดงบประมาณในการซ่อมบำรุงและใช้งาน เอกลักษณ์ใหม่ของเรือคือการใช้ระบบส่งเครื่องบินด้วยแม่เหล็กไฟฟ้าหรืออีมัลส์ (EMALS) ซึ่งจะเข้ามาแทนที่ระบบส่งพลังไอน้ำ และรวมทั้งการใช้งานอากาศยานไร้คนขับบนเรืออีกด้วย[41]

จากการยกเลิกใช้เรือยูเอสเอส เอนเทอร์ไพรซ์เมื่อเดือนธันวาคม พ.ศ. 2555 (ปลดประจำการในปีพ.ศ. 2556) ทำให้สหรัฐเหลือเรือบรรทุกเครื่องบินขนาดหนักอยู่ 10 ลำ ในวันที่ 24 กรกฎาคม พ.ศ. 2550 คณะกรรมการอำนาจทางทะเลของสหรัฐแนะนำว่าควรสร้างเรือใหม่ขึ้นอีก 7-8 ลำ (ทุกสี่ปีจะมีหนึ่งลำ) อย่างไรก็ตามมีการถกเถียงในเรื่องงบประมาณที่สูงถึง 12,000-14,500 ล้านดอลลาร์สหรัฐ (รวมทั้งค่าพัฒนาและวิจัยอีก 12,000 ล้านดอลลาร์สหรัฐ) ในการสร้างเรือชั้นเจอรัลด์ขนาด 1 แสนตัน (คาดว่าจะเข้าประจำการในปีพ.ศ. 2558) เมื่อเทียบกับเรือขนาดเล็กกว่าอย่างเรือโจมตีสะเทินน้ำสะเทินบกชั้นอเมริกาขนาด 45,000 ตันมูลค่า 20,000 ล้านดอลลาร์สหรัฐ ที่สามารถใช้งานเอฟ-35บี ซึ่งเรือดังกล่าวอยู่ขณะก่อสร้างสองลำและอีกสิบสองลำในแผนการสร้าง[42]