ฝ่ายชาวโลก

ยามาโตะ

ยามาโตะ เดิมทีคือเรือประจัญบานของจักรวรรดินาวีญี่ปุ่น[7]ที่ถูกยิงจมที่คิวชู[6] [7] มานานถึง 260 ปี[7]ต่อมาได้รับการติดตั้งเครื่องยนต์เวฟโมชัน (Wave Motion Engine) [7] ซึ่งทำงานด้วยการสร้างอนุภาคเท็คฮอย[7]

ยามาโตะมีปืนใหญ่หลักประจำเรือเป็นอาวุธหลัก มีอานุภาพรุนแรงสามารถยิงเรือบรรทุกเครื่องบินของกามิลัสจมได้ด้วยการยิงเพียงครั้งเดียว[7] และมีปืนใหญ่เวฟโมชันเป็นอาวุธสังหารที่มีอานุภาพสูงสุด[8]

ยามาโตะมีเครื่องมือที่สร้างได้ทุกอย่าง (All-purpose manufacturing tool) ภายใต้การดูแลของฝ่ายสนับสนุนและพัฒนาทางวิศวกรรม[8]

บนยามาโตะมีส่วนสันทนาการสำหรับลูกเรือด้วยเช่นห้องนอนเย็น (Cold Sleep Room) ซึ่งมีไว้ลดระดับความเครียดของลูกเรือ[8] ,ห้องรีสอร์ท ซึ่งเป็นห้องที่สามารถจำลองสถานที่เพื่อให้ลูกเรือได้ใช้พักผ่อน[8]

เครื่องบินรบ แบล็ค ไทเกอร์

แบล็ค ไทเกอร์ (Black Tiger) คือเครื่องบินรบที่ประจำการในยามาโตะ[8] มีโรงเก็บเครื่องบินอยู่ที่ท้ายยาน[8]

ปืนใหญ่เวฟโมชัน

ปืนใหญ่เวฟโมชัน (Wave Motion Gun) เป็นอาวุธพิฆาตที่มีอานุภาพสูงสุดของยามาโตะ ทำงานด้วยการอาศัยพลังงานจากเครื่องยนต์เวฟโมชันซึ่งมีพลังงานเทียบเท่าดาราจักรขนาดย่อม[18] อย่างไรก็ตาม เนื่องจากการยิงนี้เป็นการยิงที่ดึงพลังงานมาจากเครื่องยนต์[18] หลังการยิงแล้ว ยามาโตะจะสูญเสียแรงขับเคลื่อนทั้งหมดไป[18] เพื่อให้มีพลังงานพอในการเริ่มเดินเครื่องใหม่ ก่อนทำการยิงยามาโตะจึงต้องปิดระบบไฟฟ้าทั้งหมดลงและสำรองไว้[18] ยามาโตะยิงปืนใหญ่เวฟโมชันครั้งแรกบนดาวพฤหัส[18] และส่งผลให้เกาะลอยฟ้าขนาดเท่าทวีปออสเตรเลียหายไปในการยิงเพียงครั้งเดียว[18] แต่ทว่าความร้อนที่เกิดจากการยิงนั้นก็สูงมากจนท่อถ่ายเทความร้อนละลาย[9] ลูกเรือยามาโตะจึงนำ "คอสโมไนท์" (วัสดุสมมติในเรื่อง) จากดวงจันทร์ไททันมาเปลี่ยนเพื่อแก้ปัญหานี้[9]

วงแหวนดาวเคราะห์

วงแหวนดาวเคราะห์ (Asteroid Ring) เป็นความคิดสร้างสรรค์ของซานาดะ[13] ทำงานด้วยการยิงตัวสร้างแรงดึงดูด (Anti-Gravity Inducer) ให้ไปยึดติดกับหินในแถบดาวเคราะห์น้อยหลายๆก้อน[13] แล้วดึงเข้ามาปกคลุมยามาโตะ[13] นอกจากจะมีประโยชน์ในการอำพรางตัวและการกำบังแล้ว ยังสามารถนำก้อนหินเหล่านี้มาหมุนรอบตัวเองเพื่อใช้เป็นม่านกำบังได้อีกด้วย[13]

ฝ่ายชาวกามิลัส

ระเบิดอุกกาบาต

ระเบิดอุกกาบาต (Meteor Bomb) เป็นระเบิดที่มีลักษณะคล้ายดาวหาง [6]ฝ่ายกามิลัสใช้ยิงใส่เป็นระลอกๆตั้งแต่ ค.ศ. 2199[6] นอกจากจะมีอำนาจทำลายล้างเทียบเท่ากับอุกกาบาตที่ตกสู่พื้นโลกแล้ว ระเบิดอุกกาบาตยังมีกัมมันตภาพรังสีอีกด้วย[6] ฐานยิงระเบิดอุกกาบาตนั้นถูกตั้งอยู่บนดาวพลูโต[33] และไม่ปรากฏในเรื่องอีกเลยหลังจากที่ฐานปฏิบัติการหน้าพลูโตถูกยามาโตะทำลายไป [29]

ปืนใหญ่สะท้อนดาวเทียม

ปืนใหญ่สะท้อนดาวเทียม (Reflective Satelite Cannon) เป็นอาวุธพิฆาตของฝ่ายกามิลัสและประจำการอยู่ที่ฐานปฏิบัติการหน้าพลูโต[33] มีอำนาจทำลายล้างสูงกว่ายามาโตะแต่ระยะยิงสั้นกว่า[33] ฐานยิงของปืนใหญ่สะท้อนดาวเทียมถูกซ่อนเอาไว้ใต้ทะเลสาบที่มีน้ำแข็งปกคลุม[33] สามารถยิงทะลุโดมกระจกใสโดยไม่ก่อให้เกิดความเสียหายต่อกระจก[33] นอกจากนี้ ลำแสงปืนใหญ่ยังสามารถสะท้อนกับดาวเทียมและฐานสะท้อนลำแสง[33] ทหใสามารถยิงไปยังเป้าหมายได้ไม่ว่าจะเป้าหมายอยู่ในที่แห่งในภายใต้รัสมียิง[33] อย่างไรก็ตาม ดูเหมือนว่าปืนใหญ่นี้จะไม่สามารถยิงใส่เป้าหมายใต้น้ำได้ เนื่องจากกามิลัสมิได้ยิงปืนใหญ่สะท้อนดาวเทียมใส่ยามาโตะที่พยายามหลบอยู่ใต้น้ำ แต่ใช้วิธีส่งเครื่องบินทิ้งระเบิดไปบังคับให้ยามาโตะลอยลำขึ้นเหนือน้ำก่อนที่จะยิงใส่แทน [29]

ปืนใหญ่สะท้อนดาวเทียมถูกทำลายจากการลอบเข้าไปวางระเบิดไฮโดรเจนจากภายใน[29] ขณะที่ปืนใหญ่กำลังจะถูกยิง[29] ซึ่งส่งผลให้ฐานปฏิบัติการหน้าพลูโตระเบิดไปพร้อมๆกัน[29]

ทุ่นระเบิด เดสเลอร์

ทุ่นระเบิด เดสเลอร์ (Deslor Mine) คือแนวทุ่นระเบิดที่ตั้งตามชื่อของเดสเลอร์[34] ถูกวางไว้ที่แนวรอบนอกสุดของระบบสุริยะ[35] ความพิเศษของทุ่นระเบิดเดสเลอร์คือการที่มันสามารถเคลื่อนไหวติดตามเป้าหมายได้[36] ซึ่งทำให้เป้าหมายไม่สามารถเคลื่อนที่ไปข้างหน้าหรือไม่สามารถวาร์ปหนีได้เช่นกัน[37] ถ้าเป้าหมายเคลื่อนที่ผ่าเข้ามาตามแนวช่องว่างของทุ่นระเบิด ทุ่นก็จะขยับชิดเข้าหากันเรื่อยๆจนกว่าจะกระทบเป้าหมาย[38] อย่างไรก็ตาม ทุ่นนี้ทำงานได้ด้วยการบังคับของทุ่นส่งสัญญาณ[39] กัปตันโอคิตะจึงสั่งให้ซะนะดะและอานาไลเซอร์ค้นหาและถอดตัวส่งสัญญาณทิ้ง[40]และย้ายทุ่นระเบิดให้พ้นทางด้วยมือเปล่า[41]

ถึงแม้แผนการใช้ทุ่นระเบิดเดสเลอร์จะล้มเหลวแต่เดสเลอร์กลับไม่โกรธ อีกทั้งกล่าวว่า[42]

ทุ่นระเบิดเดสเลอร์ถูกสร้างขึ้นด้วยวิทยาการอันเหนือล้ำของกามิลัสแต่ไม่ได้ถูกเตรียมไว้รับมือกับการกระทำโง่ๆ ฉันได้เรียนรู้อย่างมากจากการความคิดอันคร่ำครึของพวกป่าเถื่อน (ชาวโลก) พวกนี้

และส่งสารแสดงความยินดีไปยังยามาโตะในนามของตัวเอง[43]

พาราโนดอน

พาราโนดอน (Paranodon) เป็นสัตว์ท้องถิ่นของดาวบูลาน มีนิสัยอ่อนโยน[15][16] มีลักษณะคล้ายเต่า[16] ดวงตามีขนาดเล็กมากเนื่องจากอยู่ในสภาวะไร้แสง[16] แต่ถูกเกลนำมาใช้เป็นสัตว์สงคราม[15] ควบคุมพวกมันผ่านเครื่องควบคุมของเขาโดยตรง[15] โดยให้พาราโนดอนหลายๆตัวรวมตัวกันเป็นรูปร่างขนาดใหญ่ตามแต่เขาจะจินตนาการ[15] เกลต้องการใช้พาราโนดอนเข้าขยี้ยามาโตะให้เร็วทีสุดเท่าที่จะทำได้แต่โดเมลไม่เห็นด้วย[15] เพราะโดเมลไม่ต้องการให้ยามาโตะทราบว่ากามิลัสมีฐานทัพบนดาวบูลานแต่เกลขัดคำสั่งนำพาราดอนโนออกไปสู้กับยามาโตะ[15]

รูปแบการโจมตีของพาราโนดอนคือการพุ่งเข้าชน[15] และเนื่องจากว่ามันเป็นสิ่งมีชีวิตที่ประกอบเข้าเป็นรูปร่าง เมื่อถูกยิงด้วยปืนใหญ่มันจึงเพียงแค่กระจายตัวเองแต่ยังสามารถกลับมารวมตัวกันได้ใหม่[15] แต่อย่างไรก็ตามพาราโนดอนก็ถูกทำลายด้วยปืนใหญ่เวฟโมชั่น[15]

ป้อมอวกาศหมายเลข 13

ป้อมอวกาศหมายเลข 13 (Space Fortess No. 13) เป็นป้อมอวกาศรูปไข่เรียบ ความยาว 1 กิโลเมตร ความสูง 300 เมตรโดยประมาณ[17] ดูเหมือนขัดผิวขนาดยักษ์ที่ลอยอยู่ในอวกาศ[17] บนผิวมีรูจำนวนมากสำหรับการปล่อยแม็กนิตรอน เวฟ (Magnetron Wave) [17] ซึ่งเป็นอาวุธที่ยิงคลื่นแม่เหล็กเข้าใส่เป้าหมายที่เป็นโลหะจนแยกออกเป็นชิ้นๆ[17] รูแต่ละรูมีประตูปิดเพื่อป้องกันการโจมตีจากภายนอก[17] ทำงานด้วยการจับการสั่นสะเทือน[17]

อย่างไรก็ตาม ซานาดะวางแผนแก้ไขด้วยการสร้างยานอวกาศไร้รอยต่อเข้าใกล้และทำลายจากภายใน[17] โดยมีโคไดเป็นผู้ร่วมปฏิบัติการ[17] ลักษณะภายในของฐานซับซ้อนเหมือนเขาวงกต[17] จัดเรียงเหมือนวงจรคอมพิวเตอร์[17] และเฝ้าดูแลโดยหุ่นยนต์ ณ ใจกลางของระบบ มีการวางระบบป้องกันสุดท้ายด้วยคลื่นเสียงหลอนประสาทและเส้นใยที่คล้ายหนวดปลาหมึกเพื่อการทำร้ายผู้บุกรุก[17]

ดวงอาทิตย์เทียมแห่งบูลาน

ดวงอาทิตย์เทียม (Artificial Sun) เป็นสิ่งประดิษฐ์ของชาวกามิลัส แต่เดิมถูกใช้เพื่อเป็นแหล่งให้แสงสว่างบนดาวบูลาน[16] แต่ทว่านายพลโดเมลวางแผนจะใช้ดวงอาทิตย์เทียมในการทำลายยามาโตะโดยให้ฐานบนดาวบูลาโจมตีล่อเพื่อดึงความสนใจจากยามาโตะในขณะที่ดวงอาทิตย์เทียมเคลื่อนที่เข้าหายามาโตะจากทางด้านหลัง[16] ถึงแม้ว่าโคไดจะสามารถคาดการณ์ได้ล่วงหน้าถึงความผิดปกติของดวงอาทิตย์เทียมนี้และสั่งให้จับตามองดวงอาทิตย์แต่ก็ยังไม่อาจจะดิ้นหลุดจากกับดักนี้ได้[16]

แผนการนี้ยอดเยี่ยมมากจนกัปตันโอคิตะถึงกับเอ่ยว่า "สุดยอด!"[16] แต่ในวินาทีที่ยามาโตะจนมุมได้แต่รอความตายนั้นเอง เดสเลอร์ที่ได้รับข่าวนี้จากนายกลเกลที่ไม่สามารถทนดูการสังเวยลูกต้องตัวเองได้[16] เข้ามาสั่งให้โดเมลหยุดแผนของเขาเสีย[16] ยามาโตะจึงทำลายดวงอาทิตย์เทียมด้วยปืนใหญ่เวฟโมชันในที่สุด[16]

เครื่องย้ายมวลสารฉับพลัน

เครื่องย้ายมวลสารฉับพลัน [31] เป็นเครื่องมือที่เกิดจากความคิดสร้างสรรค์ของโดเมล สามารถใช้เคลื่อนย้ายวัตถุที่อยู่ในพื้นที่ ๆ หนึ่งบริเวณหน้าเครื่องย้ายมวลสารไปยังอีกที่หนึ่งที่อยู่ห่างไกลได้ โดเมลใช้เครื่องย้ายมวลสารฉับพลันนี้เพื่อการโจมตีแบบไม่ให้ข้าศึกตั้งตัว (Surprise Attack) เครื่องย้ายมวลสารฉับพชันนี้ถูกนำมาใช้ครั้งแรกในยุทธการแห่งจักรวาลสายรุ้ง [32]