การยึดครองพม่าของญี่ปุ่น (พม่า: မြန်မာနိုင်ငံဂျပန်သိမ်းပိုက်မှုကာလ อังกฤษ: Japanese occupation of Burma ญี่ปุ่น: 日本占領時期のビルマ; โรมาจิ: Nihon senryō jiki no Biruma)) เป็นช่วงเวลาระหว่าง พ.ศ. 2485 – 2488 ระหว่างสงครามโลกครั้งที่ 2 เมื่อพม่าเป็นส่วนหนึ่งของจักรวรรดิญี่ปุ่น ญี่ปุ่นให้ความช่วยเหลือในการจัดตั้งกองทัพพม่าอิสระและฝึกอบรมกลุ่มทะขิ่น 30 คนซึ่งเป็นผู้ก่อตั้งกองทัพพม่าสมัยใหม่ พม่าหวังว่าจะได้รับความช่วยเหลือจากญี่ปุ่นให้ได้รับเอกราชจากอังกฤษ ใน พ.ศ. 2485 ระหว่างสงครามโลกครั้งที่ 2 ญี่ปุ่นรุกรานเข้าสู่พม่าและประกาศเอกราชของพม่าในนามรัฐพม่าเมื่อ 1 เมษายน พ.ศ. 2486 และ ดร.บามอว์ขึ้นเป็นหัวหน้ารัฐบาล อย่างไรก็ตาม พม่ารู้สึกว่าญี่ปุ่นไม่ได้จริงใจต่อพม่า อองซานจึงได้ประกาศตั้งสันนิบาตเสรีชนต่อต้านฟาสซิสต์ และไปเป็นพันธมิตรกับอังกฤษเพื่อต่อต้านญี่ปุ่น จนกระทั่งฝ่ายสัมพันธมิตรขับไล่ญี่ปุ่นออกไปได้เมื่อเดือนเมษายน พ.ศ. 2488 หลังจากนั้นมีการเจรจาระหว่างพม่าและอังกฤษเกี่ยวกับเอกราชของพม่า การยึดครองพม่าของญี่ปุ่นนี้ เป็นที่โต้เถียงกันว่าอาจเป็นสาเหตุของทุพภิกขภัยในเบงกอล พ.ศ. 2486 เพราะเป็นการตัดแหล่งอาหารของบริเวณนั้น