การยึดครองโรมาเนียของโซเวียต หมายถึง[1] ช่วงเวลาระหว่างปีค.ศ. 1944 ถึง สิงหาคม ค.ศ. 1958 ระหว่างที่สหภาพโซเวียตยังคงกองกำลังทหารไว้ในโรมาเนีย ชะตากรรมของดินแดนทางตะวันออกของโรมาเนียได้ถูกยึดครองโดยกองทัพแดงและในที่สุดก็รวมอยู่ภายใต้สหภาพโซเวียตซึ่งจะถูกแยกไปยังบทความ การยึดครองเบสซาราเบียและบูโกวินาเหนือของโซเวียตในช่วงระหว่างแนวรบด้านตะวันออกในปีค.ศ. 1944 กองทัพโซเวียตเข้ายึดครองโรมาเนีย ภาคตะวันตกเฉียงเหนือของมอลเดเวียได้ถูกยึดครองหลังจากผลของการรุกเจสซี-คิชิเนฟที่เกิดขึ้นในช่วงระหว่างเดือนพฤษภาคมและสิงหาคมของปีนั้น ในขณะที่โรมาเนียยังคงเป็นพันธมิตรกับนาซีเยอรมนี ส่วนที่เหลือของโรมาเนียได้ถูกยึดครองหลังจากโรมาเนียเปลี่ยนฝ่ายในสงครามโลกครั้งที่สอง อันเนื่องมาจากการรัฐประหารของราชสำนักที่พระเจ้าไมเคิลทรงก่อการในวันที่ 23 สิงหาคม ค.ศ. 1944 ในเวลานั้น พระมหากษัตริย์ทรงประกาศว่าโรมาเนียได้หยุดต่อต้านทางการทหารทั้งหมดต่อกองกำลังสัมพันธมิตร โดยทรงยอมรับข้อเสนอพักรบของสัมพันธมิตร[2] และทรงเข้าร่วมสงครามต่อต้านฝ่ายอักษะ และด้วยไม่มีข้อเสนอพักรบที่ออกมาอย่างเป็นทางการ กองทัพแดงได้ครอบครองพื้นที่ส่วนใหญ่ของโรมาเนียในฐานะที่เป็นดินแดนของศัตรูก่อนที่จะมีการลงนามในสนธิสัญญาสงบศึกมอสโก ในวันที่ 12 กันยายน ค.ศ. 1944การประชุมสงบศึกและในที่สุดเกิดสนธิสัญญาสันติภาพปารีสในปีค.ศ. 1947 กำหนดให้กองทัพโซเวียตยังคงกำลังทหารพื้นฐานในโรมาเนีย และในที่สุดจนถึงค.ศ. 1958[3] และมีจำนวนสูงสุดถึง 615,000 ในปีค.ศ. 1946[4]นักเขียนโซเวียตและรัฐธรรมนูญแห่งโรมาเนีย ค.ศ. 1952ได้บรรยายถึงเหตุการณ์ในปีค.ศ. 1944 ว่าเป็น "การปลดปล่อยโรมาเนียโดยกองทัพโซเวียตที่รุ่งโรจน์"[5] ในทางกลับกันหลักฐานโรมาเนียและตะวันตกส่วนใหญ่ใช้คำว่า "การยึดครองโรมาเนียของโซเวียต" บางส่วนนำไปใช้ตลอดระยะเวลาปีค.ศ. 1944 จนถึงค.ศ. 1958