ความคลาดทางดาราศาสตร์ (astronomical aberration หรือ stellar aberration) เป็นคำที่หมายถึงการที่ตำแหน่งของวัตถุท้องฟ้าที่ปรากฏนั้นดูเหมือนจะเปลี่ยนแปลงไปเนื่องจากผู้สังเกตการณ์มีการเคลื่อนไหวไปด้วยในขณะที่การสังเกตการณ์วัตถุท้องฟ้านั้น โดยทั่วไปเกิดจากการที่ผู้สังเกตการณ์อยู่บนโลกซึ่งเคลื่อนที่ไปตลอดเวลาเนื่องจากการโคจรรอบดวงอาทิตย์และการหมุนรอบตัวเองปรากฏการณ์นี้ถูกค้นพบเป็นครั้งแรกในปี 1728 โดยนักดาราศาสตร์ชาวอังกฤษ เจมส์ แบรดลีย์[1][2]