แม้ว่าจะมีหลักฐานเป็นจำนวนมากที่แสดงว่า คนจะยกตัวเองเมื่อเทียบกับผู้อื่นในเรื่องลักษณะนิสัยต่าง ๆ แต่ความสัมพันธ์ของปรากฏการณ์นี้กับความเคารพตน (self-esteem) ยังไม่ชัดเจนแต่ทฤษฎีว่า ผู้ที่เคารพตนสูงธำรงความเคารพระดับสูงเช่นนี้ได้ก็เพราะให้คะแนนแก่ตนสูงกว่าคนอื่น ดูเหมือนจะมีหลักฐานบ้างมีรายงานว่า ผู้ร่วมการทดลองที่ไม่มีภาวะซึมเศร้า ให้คะแนนว่าตนควบคุมเหตุการณ์ที่มีผลเป็นบวก มากกว่าคนในภาวะเดียวกัน แม้ว่าผลที่ได้จะเท่ากันในระหว่างสองคนนั้น[32]

แต่ว่า ก็ยังมีงานศึกษาที่พบว่า นักศึกษาที่ไม่มีภาวะเศร้าซึม จะให้คะแนนนักศึกษาด้วยกันต่ำกว่าตนเอง ไม่ใช่ให้คะแนนตัวเองสูงกว่าโดยอธิบายว่านักศึกษาสามารถระลึกถึงบุคลิกภาพเชิงลบของคนอื่นได้มากกว่าของตน[33]

ควรตั้งข้อสังเกตว่า งานศึกษาเหล่านี้ไม่ได้แยกแยะระหว่างบุคคลที่เคารพตนสูงโดยควรหรือไม่ควรเพราะว่ามีงานศึกษาอื่นที่พบว่า คนที่เคารพตนสูงบางครั้งอาจจะไม่แปลสิ่งเร้าผิดเชิงบวก (คือเป็นคนที่เคารพตนโดยควร)[34]และว่า บุคคลที่สามารถตัดสินใจด้วยตนเองได้ (self-determined) ที่มีบุคลิกภาพที่อำนวยการพัฒนาและการศึกษา มักจะมีโอกาสเสี่ยงต่อการแปลสิ่งเร้าผิดเหล่านี้น้อยกว่า[35]ดังนั้น แม้จะเป็นไปได้ว่า ปรากฏการณ์นี้สัมพันธ์กับความเคารพตนสูงที่ไม่ควร แต่ว่า คนเคารพตนสูงโดยควร จะไม่มีปรากฏการณ์นี้