การเขียนภาพภาพในสิ่งก่อสร้างซึ่งมักจะเป็นสิ่งก่อสร้างทางศาสนาริเริ่มขึ้นในปลายคริสต์ศตวรรษที่ 16 ในงานของฮันส์ วเรเดมัน เด วรีส (Hans Vredeman de Vries) ภาพหลายภาพที่เขียนเป็นสถานที่จริง เปียเตอร์ นีฟส์ที่ 1 (Pieter Neeffs I), เป็นต้นเขียนภาพภายในมหาวิหารแอนต์เวิร์ป ส่วนเฮนดริค ฟาน สตีนวิจค์ที่ 2 (Hendrik van Steenwijk II) เขียนแบบวเรเดมันคือเขียนภาพจินตนาการของภายในสิ่งก่อสร้าง การเขียนแบบนี้ทำกันต่อมาจนปลายคริสต์ศตวรรษที่ 17 โดยอันโทน เกอริง (Anton Ghering) และวิลเล็ม ชูเบิร์ต ฟอน เอหเร็นเบิร์ก (Willem Schubart von Ehrenberg) แต่การเขียนเฟลมิชไม่ใช่ระดับเดียวกับงานที่มีทัศนมิติของจิตรกรเนเธอร์แลนด์เช่นเปียเตอร์ ยานสซ เซนเรดัม (Pieter Jansz Saenredam) หรือเอมานูเอล เด วิทท์ (Emanuel de Witte)[7]