ชื่อ มุฮัมมัด (/mʊˈhæməd,_ʔˈhɑːməd/)[7] หมายถึง "ผู้ถูกสรรเสริญ" และปรากฏในอัลกุรอาน 4 ครั้ง[8]

ในอัลกุรอานได้กล่าวถึงท่านในตำแหน่งสรรพนามบุรุษที่สองไว้หลายแบบ เช่น: ศาสดา, ศาสนทูต, ผู้รับใช้พระเจ้า (อับด์), ผู้ประกาศ (บะชีร),[อัลกุรอาน 2:119] ผู้เป็นพยาน (ชะฮีด),[อัลกุรอาน 33:45] ผู้ประกาศข่าวดี (มุบาชิร), ผู้ตักเตือน (นาษิร),[อัลกุรอาน 11:2] ผู้แจ้งเตือน (มุซักกิร),[อัลกุรอาน 88:21] ผู้เรียกร้อง [แด่พระเจ้า] (ดาอี),[อัลกุรอาน 12:108] ผู้เป็นแสงสว่าง (นูร),[อัลกุรอาน 05:15] และผู้ให้แสงสว่าง (ศิรอจ มุนีร).[อัลกุรอาน 33:46]