ธรรมเนียมของมุสลิม

ความเชื่อเกี่ยวกับความเป็นศาสดาของมุฮัมมัดเป็นมุมมองหลักในความเชื่อศาสนาอิสลาม มุสลิมทุกคนได้กล่าว ชะฮาดะฮ์: "ข้าขอปฏิญาณว่าไม่มีพระเจ้าอื่นใดนอกจากอัลลอฮ์ และข้าขอปฏิญาณว่ามุฮัมมัดเป็นศาสนทูตของอัลลอฮ์" ชะฮาดะฮ์นี้เป็นหลักความเชื่อพื้นฐานของศาสนาอิสลาม ซึ่งเชื่อว่าเด็กแรกเกิดจะได้ยินชะฮาดะฮ์เป็นสิ่งแรก เหล่าเด็กจะเรียกคำนี้ทันทีและจะกล่าวถึงมันจนกว่าจะตาย มุสลิมจะกล่าวชะฮาดะฮ์ซ้ำในอะซาน และเวลาละหมาด คนที่ไม่ใช่มุสลิมที่อยากเข้ารับอิสลามจะต้องกล่าวประโยคนี้ก่อน[182]

ในความเชื่อศาสนาอิสลาม มุฮัมมัดถือเป็นศาสดาคนสุดท้ายที่ถูกส่งโดยพระเจ้า[183][184][185][186][187] อัลกุรอาน 10:37 ได้กล่าวว่า "และอัลกุรอานนี้มิใช่จะถูกปั้นแต่งขึ้นโดยผู้ใดนอกจากอัลลอฮ์ แต่เป็นการยืนยันคัมภีร์ที่มีมาก่อน และเป็นการจำแนก ข้อบัญญัติต่าง ๆ ในนั้น ไม่มีข้อสงสัยในคัมภีร์นั้น ซึ่งมาจากพระเจ้าแห่งสากลโลก" เหมือนกันกับ อัลกุรอาน 46:12 ที่กล่าวไว้ว่า "และก่อนหน้านี้ (อัลกุรอาน) มีคัมภีร์ของมูซาเป็นแบบอย่างและความเมตตา และนี่อัลกุรอานเป็นคัมภีร์ที่ยืนยันเป็นภาษาอาหรับเพื่อตักเตือนบรรดาผู้กระทำความผิด และเป็นข่าวดีสำหรับผู้กระทำความดี" ในขณะที่ 2:136 มีคำสั่งแก่ผู้ศรัทธาว่า "พวกท่านจงกล่าวเถิด เราได้ศรัทธาต่ออัลลอฮ์ และสิ่งที่ถูกประทานลงมาแก่เรา และสิ่งที่ถูกประทานลงมาแก่อิบรอฮีม และอิสมาอีล และอิสฮาก และยะอ์กูบ และบรรดาวงศ์วานเหล่านั้น และสิ่งที่มูซา และอีซาได้รับ และสิ่งที่บรรดานะบีได้รับจากพระเจ้าของพวกเขา พวกเรามิได้แบ่งแยกระหว่างท่านหนึ่งท่านใดจากเขาเหล่านั้น"

คำกล่าวชะฮาดะฮ์ที่แปลได้ว่า: "ไม่มีพระเจ้าอื่นใดนอกจากอัลลอฮ์ และมุฮัมมัดเป็นศาสนทูตของอัลลอฮ์" (พระราชวังโทพคาปึ)

ในธรรมเนียมมุสลิมได้ยกย่องมุฮัมมัดด้วยปาฏิหาริย์และเหตุการณ์เหนือธรรมชาติ[188] เช่น นักวิจารณ์มุสลิมกับนักวิชาการตะวันบางคนได้กล่าวถึงซูเราะฮ์ 54:1–2 ที่กล่าวถึงการแยกดวงจันทร์ของมุฮัมมัด[189][190]

รายงานจากธรรมเนียมของอิสลาม มุฮัมมัดถูกประชาชนในเมืองฏออิฟทำร้าย โดยในเรื่องนั้นถูกกล่าวว่า มีเทวทูตปรากฏต่อหน้าท่านและเสนอให้ทำลายพวกเขาเสีย แต่มุฮัมมัดปฏิเสธคำขอและขอพรให้พวกฏออิฟได้รับทางนำ[191]

ซุนนะฮ์ คือการกระทำ และคำพูดของมุฮัมมัด (ถูกบันทึกไว้ในฮะดีษ) ซึ่งครอบคลุมไปถึงกิจกรรมและความเชื่อตั้งแต่พิธีกรรมทางศาสนา, สุขอนามัยส่วนบุคคล และการฝังศพคนตาย จนถึงคำถามเกี่ยวกับความรักระหว่างมนุษย์กับพระเจ้า โดยสิ่งเหล่านี้เป็นสิ่งสืบทอดของวัฒนธรรมมุสลิม ในการทักทายที่ศาสดามุฮัมมัดได้กล่าวให้มุสลิมกล่าวเมื่อเจอกันว่า "ขอความสันติสุข จงมีแด่ท่าน" (ภาษาอาหรับ: อัสสะลามุอะลัยกุม) ซึ่งถูกใช้โดยชาวมุสลิมทั่วโลก พิธีกรรมสำคัญของอิสลามส่วนใหญ่เช่นการละหมาด 5 เวลาทุกวัน, ถือศีลอด และทำพิธีฮัจญ์ ถูกพบในฮะดีษ แต่ไม่มีในอัลกุรอาน[192]

ลายวิจิตรที่แปลว่า "ขอความโปรดปรานแห่งอัลลอฮฺ และความสันติจงมีแด่ท่าน" มักใช้ต่อหลังจากชื่อของนบีมุฮัมมัด ตัวอักษรนี้อยู่ในยูนิโคดจุดที่ U+FDFA.[193] ﷺ‎.

มุสลิมมีการกล่าวถึงความรักและความเลื่อมใสของมุฮัมมัด ชีวประวัติของมุฮัมมัด, การอธิษฐานและปาฏิหาริย์ของท่าน (เช่น "การแยกดวงจันทร์") มักถูกกล่าวเป็นบทกวี [194] ในกุรอานกล่าวถึงมุฮัมมัดว่าเป็น "ผู้มีเมตตา (เราะฮ์มัต) แก่มนุษยชาติ" (กุรอาน 21:107).[13] วันเกิดของมุฮัมมัดถูกฉลองกันทั่วโลกอิสลาม ยกเว้นพวกวะฮาบีย์ที่ถือว่าเป็นบิดอะฮ์[195] เมื่อมุสลิมคนใดกล่าวหรืดเขียนชื่อของมุฮัมมัด ส่วนใหญ่มักตามดามด้วยคำว่า ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม (ขอความโปรดปรานแห่งอัลลอฮฺ และความสันติจงมีแด่ท่าน)[196] ในการเขียนปกติ บางครั้งถูกย่อเป็น ศ็อลฯ (ภาษาอาหรับ) ส่วนในเอกสาร จะมีการใช้ลายวิจิตรที่มีอยู่คือ (ﷺ).

การวาดภาพ

มุฮัมมัดเข้าเมืองมักกะฮ์และทำลายรูปปั้น ตัวมุฮัมมัดถูกแสดงเป็นเปลวเพลิง พบในรัฐชัมมูและกัศมีร์, อินเดีย ค.ศ. 1808.

ในฮะดีษได้ห้ามวาดภาพสิ่งมีชีวิต ซึ่งทำให้ในศิลปะอิสลามมักให้ความสนใจกับประโยค[197][198] โดยทั่วไปแล้ว ชาวมุสลิมจะเลี่ยงการวาดภาพมุฮัมมัด และมัสยิดถูกตกแต่งด้วยอักษรวิจิตรและอายะฮ์อัลกุรอาน หรือรูปทรงเรขาคณิต ไม่ใช่ภาพหรือรูปปั้น[197][199] ปัจจุบัน ข้อห้ามเหล่านี้—ถูกก่อร่างไว้เพื่อเลี่ยงไม่ให้ผู้คนสักการะมุฮัมมัดมากกว่าอัลลอฮ์—และพวกซุนนี (85%–90% ของมุสลิมทั้งหมด) กับอะฮ์มะดียะฮ์ (1%) จะเคร่งในเรื่องเหล่านี้มากกว่าชีอะฮ์ (10%–15%)[200] ถึงแม้ว่าทั้งฝ่ายซุนนีและชีอะฮ์วาดภาพมุฮัมมัดก็ตามในอดีต[201] โดยภาพเหล่านั้นหายาก[197] และส่วนใหญ่เป็นภาพที่มุฮัมมัดถูกผ้าคลุมตัว หรือถูกแสดงเป็นเปลวเพลิง[199][202]