จากมุฮัมหมัด ฮุเซน ฏอบาฏอบาอีย์ นักอรรถาธิบายอัลกุรอานของชีอะฮ์ได้กล่าวว่า บทอันฟาลได้ถูกประทานลงมาภายหลังจากสงครามบะดัร และทั้งหมดมีความเกี่ยวเนื่องกับสงครามนี้ ดังเช่นการแบ่งสินสงคราม. ในโองการที่หกสัญญาของพระเจ้าบนการเลือกของชาวมุสลิมจากกลุ่ม(คาราวานหรือกองทัพ)ของกุเรช และอธิบายถึงความต้องการของพระเจ้าในการเผชิญหน้าต่อกองทัพเหล่านั้น. และจะให้พวกเจ้าชนะพวกเขาด้วยจำนวนที่น้อย และด้วยเหตุนี้การพิพากษาของเขาอยู่บนความถูกต้อง และความสิ้นหวังแก่พวกปฏิเสธ และขจัดพวกเขาออกไป.[26]

จากคำกล่าวของฏอบาฏอบาอีย์ หนึ่งจากเนื้อหาต่างๆ ที่ได้กล่าวในบทอันฟาลและบทอาลิอิมรอนคือ “การช่วยเหลือของพระเจ้า” ที่มีต่อบรรดามุสลิม. การช่วยเหลือมีหลายอย่างด้วยกัน หนึ่งจากนั้นคือการส่งทูตสวรรค์จำนวน ๓๐๐๐ ท่าน. ซึ่งในตัฟซีรของ ฏอบาฏอบาอีย์ อธิบายถึงโองการนี้ว่า เป็นการเปรียบถึงกองทัพที่มีอำนาจแฝง เพื่อให้หัวใจมุสลิมมีความแข็งแกร่ง และทำให้เกิดความกลัวแก่ชาวมักกะฮ์ และไม่ให้พวกเขามีแผนในการสังหารชาวมักกะฮ์ และอีกการช่วยเหลือหนึ่งคือ การทำให้ฝนตกเพื่อชำระร่างกายมุสลิมสะอาด เพื่อการก้าวเดินในสงครามอย่างมั่นคง หรือการทำให้หัวใจของพวกเขาเข้มแข็งขึ้น. ตามทัศนะของกุรอาน การช่วยเหลือคือการทำให้มุสลิมรู้สึกถึงความปลอดภัยมากขึ้น ซึ่งก่อนสงครามมีจำนวนหนึ่งที่กังวล. และอีกประการคือการทำให้เกิดความกลัวในหัวใจชาวมักกะฮ์.[27]