มหาสงครามกลางเมืองโรมัน (49–45 ปีก่อน ค.ศ.) หรือเรียก สงครามกลางเมืองซีซาร์ (อังกฤษ: Caesar's Civil War) เป็นความขัดแย้งทางการเมือง-การทหารหนึ่งในสาธารณรัฐโรมันก่อนการสถาปนาจักรวรรดิโรมัน สงครามนี้เริ่มจากการเผชิญหน้าทั้งทางการเมืองและการทหารหลายครั้งระหว่างจูเลียส ซีซาร์ ผู้สนับสนุนทางการเมืองของเขา (รู้จักกันอย่างกว้างขวางว่า Populare) และลีเจียน กับ Optimate (หรือ Boni) กลุ่มแยกอนุรักษนิยมทางการเมืองและประเพณีนิยมทางสังคมของวุฒิสภาโรมัน ผู้ได้รับการสนับสนุนโดยปอมปีย์กับลีเจียนของเขา[1]หลังการต่อสู้ทางการเมือง-การทหารนานสี่ปี ซึ่งสู้รบกันในอิตาลี อัลเบเนีย กรีซ อียิปต์ แอฟริกา และฮิสปาเนีย ซีซาร์พิชิต Optimate กลุ่มสุดท้ายในยุทธการที่มุนดา และกลายเป็นผู้เผด็จการตลอดชีพ (Dictator perpetuo) แห่งโรม[2] การเปลี่ยนแปลงการปกครองโรมันที่เกิดขึ้นพร้อมกับสงครามส่วนใหญ่กำจัดประเพณีทางการเมืองของสาธารณรัฐโรมัน และนำไปสู่จักรวรรดิโรมันในที่สุด