เป็นไส้ศึกในคราวการเสียกรุงศรีอยุธยาครั้งที่หนึ่ง

ปฐมจุฬาราชมนตรี

ต้นสกุลบุนนาค

เสียชีวิตในพ.ศ. 2231 ในการยึดอำนาจของพระเพทราชา

นำทัพทำสงครามกับอาณาจักรเขมรอุดงในพ.ศ. 2260

จนถึงพ.ศ. 2275

สมเด็จพระเจ้าอยู่หัวบรมโกศโปรดฯให้ย้ายไปที่สมุหกลาโหมแทนในพ.ศ. 2275[2]

พ.ศ. 2275 - 2285

พ.ศ. 2285 - 2298

พ.ศ. 2298 - 2301

เดิมเป็นพระยาราชสุภาวดี

ถูกปลดในรัชสมัยพระเจ้าเอกทัศน์[2]

เข้าร่วมในสงครามอลองพญา[3]

บิดาของเจ้าพระยาธรรมาธิกรณาธิบดี (ทองดี)

ตั้งแต่พ.ศ. 2301

เชื้อสายของสุลต่านสุลัยมาน ชาห์

บิดาของพระยาราชวังสัน (หวัง)

พระเปตามไหยกาในสมเด็จพระศรีสุลาลัย

ต่อมาได้รับการแต่งตั้งเป็นเจ้าพระยาจักรี

ต่อมาได้รับการแต่งตั้งเป็นสมเด็จเจ้าพระยามหากษัตริย์ศึก

ขึ้นครองราชสมบัติเป็นพระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลก

พ.ศ. 2325 - ไม่ทราบปี

ครั้นรัชกาลที่1 ปราบดาภิเษกแล้ว โปรดฯให้เป็น พระยารัตนาพิพิธที่สมุหนายกต้นสกุลสนธิรัตน์

บิดาของเจ้าพระยาธรรมาธิกรณ์ (เสือ) เจ้าพระยาธรรมาธิกรณ์ (มั่ง) พระยาเสนาพิพิธ (หมี) ท้าวสมศักดิ์ (นก) และเจ้าจอมมารดาปุก เจ้าจอมมารดาในพระเจ้าบรมวงค์เธอ พระองค์เจ้าจามรี ในรัชกาลที่3

หลังถึงแก่อสัญกรรม เมื่อปีฉลู พ.ศ.2348 อายุ 70ปีตำแหน่งสมุหนายกว่างลง

พ.ศ. 2352 - ไม่ทราบปี

ครั้งกรุงธนบุรี เป็น พระราชประสิทธิ์ในรัชกาลที่1 เป็น พระยาศรีพิพัฒน์ แล้วโปรดให้เป็นเจ้าพระยาพระคลัง เรียกว่า ท่านท่าเรือจ้าง

ครั้นรัชกาลที่2 เสวยราชสมบัติ ทรงตั้งเป็น เจ้าพระยารัตนาธิเบศร์ ที่สมุหนายก

บิดาของ จมื่นมหาดเล็ก(ทองอยู่) พระยารัตนามาตยพงศ์ภักดี (สัตวา) ท้าววรจันทร์ (อิ่ม) และพระเบญจวรรณซึ่งเป็นพระนิกรมมุนี ที่พระราชาคณะครองวัดพระยาทำ

ต้นสกุลรัตนกุล

จนถึงพ.ศ. 2370

บุตรเจ้าพระยาศรีธรรมาธิราช (บุณรอด)

ในรัชกาลที่1 เป็นพระยาอนุชิตราชา

ครั้นเจ้าพระยารัตนาธิเบศร์(กุน) ถึงอสัญกรรม จึงโปรดฯให้เป็น เจ้าพระยาอภัยภูธร'ที่สมุหนายก

ในรัชกาลที่3 ได้พระราชทานกลด และเสลี่ยง ครั้นปีกุน พ.ศ.2370 เมืองเวียงจันทน์เป็นกบฏ ท่านขึ้นไปทัพป่วยถึงแก่อสัญกรรม ขณะเข้าร่วมการปราบเจ้าอนุวงศ์

บิดาของเจ้าพระยาภูธราภัย (นุช บุณยรัตพันธุ์) พระยากลาโหมราชเสนา(กรับ) และ เจ้าจอมเคลือวัลย์ ในรัชกาลที่3

ต้นสกุลบุณยรัตพันธุ์

พ.ศ. 2370 - 2392

ได้รับการแต่งตั้งเป็นเจ้าพระยาราชสุภาวดีที่สมุหนายกในพ.ศ. 2370

ได้รับการแต่งตั้งเป็นเจ้าพระยาบดินทรเดชาในพ.ศ. 2372

ต้นสกุลสิงหเสนี

พ.ศ. 2392 - ไม่ทราบปี

ได้เป็น พระพิชัยวารี ในรัชกาลที่2เป็นพระยาพิชัยวารี' เมื่อครั้งรัชกาลที่3 เสวยราชย์สมบัติแล้วต่อมาเป็นพระยาราชสุภาวดี โปรดฯให้ว่าที่สมุหนายกในรัชกาลที่3ครั้นรัชกาลที่4 ได้รับการแต่งตั้งเป็นเจ้าพระยาราชสุภาวดีที่สมุหนายก

ได้รับการแต่งตั้งเป็นเจ้าพระยานิกรบดินทร์ในพ.ศ. 2394

บิดาของเจ้าพระยารัตนบดินทร์ (รอด กัลยาณมิตร)

เจ้าพระยารัตนาบดินทร์ (บุญรอด กัลยาณมิตร)

ท้าวสมศักดิ์(อึ่ง)เจ้าจอมมารดาของพระเจ้าบรมวงค์เธอ กรมหลวงวรเสรฐสุดา

พระยาชัยวิชิต(ช่วง) บิดาเจ้าจอมมารดาแสง ของพระเจ้าบรมวงค์เธอ พระองค์เจ้าอิศรวงศ์วรราชกุมาร ,พระองค์เจ้านภางคนิพัทธพงศ์ ,พระองค์เจ้าภัทรายุวดี และพระองค์เจ้าเจริญศรีชนมายุ

พระยามหาอำมาตย์(ชื่น) บิดาเจ้าจอมมารดาแช่ม ของกรมหลวงปราจิณกิติบดี และเป็นบิดาเจ้าพระยาสุรสีห์วิสิษฐศักดิ์(เชย)

ต้นสกุลกัลยาณมิตร

ในรัชกาลที่3 เป็นนายสนิทหุ้มแพร แล้วเป็น หลวงศักดิ์นายเวร แล้วเลื่อนเป็น พระยาสุริยภักดี เมื่อปลายรัชกาลถูกถอด ในรัชกาลที่4 โปรดฯให้เป็น พระยามหามนตรี แล้วเลื่อนเป็น เจ้าพระยายมราชครั้นเจ้าพระยานิกรบดินทร ถึงอสัญกรรม จึงโปรดฯให้เป็น เจ้าพระยาภูธราภัย ที่สมุหนายก

บิดาของ เจ้าพระยาศรีธรรมธิราช(เวก) ,พระยาสีหราชฤทธิไกร(แย้ม) ,เจ้าจอมมารดาตลับ ของพระเจ้าบรมวงค์เธอ กรมหมื่นภูธเรศธำรงศักดิ์ และ พระองค์เจ้ากาพย์กนกรัตน์ ในรัชกาลที่4 ,ท้าวสมศักดิ์(โหมด)

ถึงแก่อสัญกรรม เมื่อวันที่ 15 พฤษภาคม พ.ศ.2421 อายุ71 ปี

พ.ศ. 2421 - 2429

พ.ศ. 2429 - 2435