เจ้าอนุวงศ์
เจ้าอนุวงศ์

เจ้าอนุวงศ์

เจ้าอนุวงศ์ หรือ เจ้าอนุ (ลาว: ເຈົ້າອານຸວົງສ໌, ສົມເດັຈພຣະເຈົ້າ​ອະນຸວົງສ໌) พระมหากษัตริย์ราชอาณาจักรล้านช้างเวียงจันทน์ลำดับ ๕ หรือองค์สุดท้าย (ปกครองราว พ.ศ. ๒๓๔๘-๒๓๗๑) รับการยกย่องเป็นพระมหาวีรกษัตริย์และมหาราชของประเทศลาว ในฐานะผู้พยายามกอบกู้เอกราชจากการเป็นประเทศราชสยาม[2][3] นักประวัติศาสตร์ลาวและไทยนิยมออกพระนามพระเจ้าไชยเสฏฐาธิราชที่ ๓ หรือพระเจ้าไชยเชษฐาธิราชที่ ๓ บางกลุ่มตรวจสอบพระนามตามจารึกโดยละเอียดพบว่าทรงเป็นพระเจ้าไชยเชษฐาธิราชที่ ๕ เนื่องจากสมเด็จพระเจ้าสิริบุญสารพระราชบิดาและพระเจ้าอินทวงศ์พระราชเชษฐาได้ออกพระนามว่าพระเจ้าไชยเชษฐาธิราชเช่นกัน

เจ้าอนุวงศ์

พระราชสมภพ พ.ศ. ๒๓๑๐
นครหลวงเวียงจันทน์ ราชอาณาจักรล้านช้าง
พระราชบุตร ราว ๓๐ พระองค์
ราชวงศ์ ล้านช้างเวียงจันทน์
ครองราชย์ พ.ศ. ๒๓๔๘-๒๓๗๑
รัชกาลถัดไป สิ้นสุดราชวงศ์
รัชกาลก่อน สมเด็จพระเจ้าอินทวงศ์
พระบรมนามาภิไธย สมเด็จพระเจ้าไชยเชษฐาธิราชที่ ๕
พระราชบิดา สมเด็จพระเจ้าไชยเชษฐาธิราชที่ ๓ (สมเด็จพระเจ้าสิริบุญสาร)
พระมเหสี พระอัครเทวีคำป้อง (ฝ่ายขวา) [1] และพระอัครเทวีคำจัน (ฝ่ายซ้าย)
สวรรคต พ.ศ. ๒๓๗๑ (๖๑ พรรษา)
กรุงเทพฯ
รัชกาล ราว ๒๓ ปี

ใกล้เคียง

เจ้าอนุวงศ์ เจ้าอินทวโรรสสุริยวงษ์ เจ้าอนันตวรฤทธิเดช เจ้าอุบลวรรณา เจ้าอาวาส เจ้าอินทยงยศโชติ เจ้าอุตรการโกศล (ศุขเกษม ณ เชียงใหม่) เจ้าอินทนนท์ ณ เชียงใหม่ เจ้าองค์คำ เจ้าอุปราช (บุญทวงษ์)